Okazuje się bowiem, że już tu napotykamy na podstawowe trudności wynikające z prób jednoznacznego wskazania zasięgu terytorialnego Europy.
Pytanie - gdzie leży Europa? - jest pozornie proste. Geograficzne granice zachodnie, północne i południowe są naturalne (bez wdawania się w szczegóły, chodzi o Atlantyk i Morze Śródziemne), stosunkowo łatwe do identyfikacji. Natomiast wschodnie granice mają charakter umowny, ale nie ma powszechnej zgody, co do ich przebiegu. Ponadto granice geograficzne nie pokrywają się z cywilizacyjnymi, a te z kolei z granicami politycznymi.
Dodatkową trudność stwarza dynamiczny charakter granic, które nie są trwałe i mogą przesuwać się nawet o tysiące kilometrów. Na przykład w starożytności i średniowieczu wschodnie granice Europy sięgały Donu, natomiast w okresie nowożytnym, przesunęły się na wschód, aż po Ural1 2.
Jeszcze bardziej niejednoznaczne są granice polityczne Europy, które sięgają dużo dalej niż granice geograficzne. Oto na przykład, niektóre kraje Zakaukazia są obecne w OB WE. czy też Rosja, sięgająca po Pacyfik, przynależy do Rady Europy. Innym przykładem może być Cypr lub Gujana Francuska, geograficznie położone na innych kontynentach, a jednocześnie stanowiące terytorium Unii Europejskiej. Podobnie jest z różnego rodzaju europejskimi stowarzyszeniami, federacjami i innymi formami organizacyjnymi, które włączają do siebie kraje, leżące poza geograficznymi granicami kontynentu.
Ważna jest także perspektywa, z której badacz patrzy na kontynent. Inaczej postrzegać będą Europę i jej regiony badacze angielscy, a inaczej rosyjscy. Dlatego też trudno o jednolity i powszechnie akceptowany podział regionalny i zasięg terytorialny Europy.
Efektem odmiennych podejść do podziałów terytorialnych Europy są liczne regiony, często przenikające się. rzadko zaś. o wspólnych jednorodnych granicach. Prócz Europy Wschodniej i Zachodniej, wyróżniamy Europę Północną i Południową, Środkową, Środkowo-Wschodnią, katolicką, prawosławną, bałkańską, skandynawską, bałtycką, śródziemnomorską, karpacką, alpejską itd.
Regiony Europy mają też zróżnicowaną ostrość granic. Na przykład lokalizacja Skandynawii jest na ogół jednoznaczna i nie nastręcza trudności. Natomiast granica pomiędzy tak zwanym Wschodem i Zachodem nie ma charakteru liniowego, lecz stanowi swoistą strefę. Podobnie jest w przypadku wschodnich rubieży Europy, które - jak zauważa Norman Davies‘
Według różnych źródeł, przesunięcie granicy Europy na Ural jesi dziełem szwedzkiego oficera Strahlenberga służącego w armii rosyjskiej, lub historyka Rosji - Wasilija Tatiszczcwa (Halccki 1994: Wallncr 2006).
Autor przedstawił historię podziałów Europy według kryteriów: politycznych, ekonomicznych, religijnych i kulturowych w swoim dziele Eurofw (Davies 1999).