56 Rehabilitacja kardiologiczna
3. Część końcowa — 2 minuty
Ćwiczenie 1 — p.w. siedząca, dłonie na łukach żebrowych, l—wdech — rozsunięcie łokci ku tyłowi, 2 — wydech — z uciskiem dłoni i przeniesieniem łokci w przód — 4—6 powtórzeń.
Ćwiczenie 2— p.w. siedząca z ramionami wzdłuż tułowia, 1—swobodne wyma-chy ramion — 6—10 powtórzeń.
W okresie IV rozpoczynającym się od 16 dnia pobytu w szpitalu stosuje się ćwiczenia w pozycji siedzącej, zbliżone w swojej treści do podanych wyżej, z tym, że
0 nieco większej intensywności.
Dołącza się marsz i ćwiczenia w marszu oraz pod koniec pobytu chorego przeprowadza się próbę chodzenia po schodach krokiem jednoimiennym pod kontrolą radio-ekg. Należy zwrócić uwagę, że układy ćwiczeń, próby chodzenia po terenie płaskim i po schodach, jak i czas ich prowadzenia nigdy nie mogą być stosowane szablonowo. Każdy chory musi być traktowany indywidualnie.
„Nawet najlepsze wyniki rehabilitacji szpitalnej idą jednak często na marne 7 powodu braku kontynuacji w lecznictwie otwartym. Chory usprawniony z bardzo dobrym wynikiem w szpitalu zostaje wypisany do domu, gdzie z powodu braku opieki załamuje się psychicznie, nie ćwiczy i nie wypełnia zaleceń zespołu rehabilitacyjnego. Brak w lecznictwie otwartym tego ogniwa w łańcuchu procesu rehabilitacyjnego prowadzi często do nieodwracalnego kalectwa chorego” (według W. Degi).
Chcąc uniknąć wyżej wymienionych niekorzystnych zmian, Instytut Kardiologii AM prowadzi rehabilitację ambulatoryjno-domową dla chorych opuszczających klinikę. Przy wypisywaniu chorego ze szpitala lekarz prowadzący (leczący) przedstawia stan chorego na posiedzeniu zespołu rehabilitacyjnego
1 wówczas ustala się wytyczne dla dalszego postępowania, dotyczące wszystkich rodzajów rehabilitacji, a między innymi i fizycznej.
Rehabilitację w warunkach domowych prowadzi patrol rehabilitujący o takim składzie, jak zespół kliniczny rehabilitujący. Chory jest pod stałą opieką lekarską, kontrolne wizyty lekarskie odbywają się co najmniej raz w tygodniu. Wizyta magistra wychowania fizycznego, a następnie kinezyterapeuty w domu chorego dwa do trzech razy w tygodniu.
Na podstawie końcowej klinicznej oceny rehabilitacji wewnątrzszpitalnej (patrz str. 23) chorzy są kwalifikowani do dalszej rehabilitacji. Rehabilitacja fizyczna poszpitalna prowadzona jest w warunkach domowo-ambulatoryjnych i sanatoryjnych. Dla każdego okresu rehabilitacji (etapu domowego lub sanatoryjnego) opracowane są odrębne zestawy ćwiczeń. Podział tych ćwiczeń przedstawia tab. IX.
Chorym opuszczającym szpital zleca się przez pierwszych kilka dni prowadzenie oszczędzającego trybu życia. U wszystkich chorych zakwalifikowanych do dalszej rehabilitacji fizycznej stosujemy przejściowo zmniejszony zakres ćwiczeń (tab. X).
Po pomyślnym przebiegu rehabilitacji wewnątrzszpitalnej i rehabilitacji do-mowo-ambulatoryjnej (u chorych prowadzonych według modelu A lub B) pacjenci o odpowiednich kwalifikacjach są kierowani do Ośrodka Kardiologicznej Rehabilitacji Poszpitalnej w Inowrocławiu.
Jednym z celów pobytu w ośrodku sanatoryjnym jest prowadzenie dalszego postępowania usprawniającego u chorych we wczesnym okresie po zawale (bezpośrednio lub do 2—3 tygodni po leczeniu szpitalnym). Zakres postępo-
Ta bel a IX
Zestaw okresów rehabilitacji fizycznej w poszczcpól-
nych etapach | |
Etap rehabilitacji |
Okres ćwiczeń |
Szpitalnej (model A lub B) |
I, II, HI, IV |
Domowo-ambulatoryjnej |
V, VI, VII, VIII |
Sanatoryjnej |
IX, X, XI |
wania rehabilitacyjnego w etapie sanatoryjnym jest, podobnie jak to się dzieje w trakcie rehabilitacji wewnątrzszpitalnej, ściśle indywidualizowany i zależny od stanu zdrowia chorego. Tabela XI przedstawia schemat ćwiczeń fizycznych stosowanych w rehabilitacji sanatoryjnej.
Tabela X
Schemat ćwiczeń fizycznych etapu rehabilitacji domowo-ambulatoryjnej
Okres ćwiczeń | ||||
Rodzaj ćwiczeń |
V grupa poszpitalna ABC |
VI ! grupa poszpitalna C |
VII grupa poszpitalna A B |
VIII grupa poszpitalna B |
Ćwiczenia oddechowe pogłębione |
1—2 |
. |
1—2 |
2 |
Ćwiczenia oddechowe w marszu Ćwiczenia dynamiczne |
1—2 |
1 |
2—4 | |
a) kk.g. |
1 |
1 |
2 |
2 |
b) kk.d. |
1 |
2 |
2 |
1—3 |
c) tułowia Ćwiczenia koordynacyjne |
1 |
2 |
2 | |
a) kk.g. i d. |
2 |
1—2 |
2 | |
b) kk. i tułowia |
1 |
1 |
1-2 |
1—2 |
Ćwiczenia rozluźniające |
1 |
1-3 |
3 | |
Czas ćwiczeń |
5—7 min. |
10 min. |
10—15 min. |
15—20 min. |
Pobyt chorego w sanatorium został podzielony na trzy okresy. Tempo i natężenie oraz czas ćwiczeń stopniowo są zwiększane. Oprócz ćwiczeń chory ma dawkowany kontrolowany marsz w granicach 250—1000 i więcej metrów po trasach dobranych w ten sposób, że przebiegają po coraz trudniejszym terenie. Oprócz ćwiczeń ogólnokondycyjnych, prowadzonych grupowo, w wybranych przypadkach prowadzi się ćwiczenia indywidualne. Do ćwiczeń indywidualnych kierowani są chorzy ze szczególnie dużą atrofią mięśniową kończyn dolnych (są to przeważnie chorzy z oddziałów, gdzie nie prowadzono rehabili-