0000083

inferior) — tzw. zespól Wallenberga oraz Babińskiego-Nageotte^a, oraz w zaniknięciu tętnicy kręgowej;

8) w guzach pnia mózgu:

9 ) w tzw. zespole przestrzeni pożagardlowej : zajęcia nerwów IX. X, XI, XII oraz wspólczulny eb szyjnych).

Ogólnie mówiąc, zespól Homera wystąpić może w razie uszkodzenia w jakimkolwiek miejscu szyjnej drogi wspólczulncj: tylna część podwzgórza zespól Homera w stępuje wówczas po stronie przeciwnej na skutek skrzyżowania się włókna tuż poza podwzgórzem), istota siatkowata nakrywki szypułek mózgowych, mostu i opuszki rdzenia (po stronie ogniska w zajęciu tętnic móżdżkowych — górnej, dolnej przedniej i dolnej tylnej), ośrodek rzęskowo-rdzeniowy w bocznym rogu odcinka rdzeniowego C₈ D,, korzonki przednie C₈, D, i D., pień wspólczulny szyjny, splot wspólczulny szyjno-tętniczy, nerw oczny (n. ophthalmicus I gałązka nerwu trójdzielnego).

Nieraz nie można uchwycić żadnej widocznej przyczyny zespołu Hor-nera. Nieznaczna różnica w wielkości źrenic może być bez znaczenia, gdy ż spotyka się ją nieraz u osób zdrowych na skutek wad refrakcji oraz przy zachwianej równowadze układu autonomicznego.

W razie podrażnienia pnia współczulnego szyjnego występuje zespól objawów przeciwstawnych zespołowi Homera, a mianowicie: poszerzenie źrenicy (mydriasisj i szpary powiekowej oraz wytrzeszcz gałki ocznej (e.KOphlhalmus). Zdarza się to, między innymi, w chorobie Gravesa-Ba.sc-dowa, w gruźlicy szczytu płucnego (tzw. objaw Roquc'a) itd.

Odruch źrenic na nastawność

Odruch źrenic na nastawność (akomodację). Odruch zbicżno-nastawczy. Ściśle mówiąc odruch zbieżno-nastawczy jest raczej współruchem, polega bowiem na obustronnym zwężeniu źrenic z towarzyszącymi mu zbieżnością i nastawnością oczu.

Nastawność polega na tym, że przy patrzeniu na przedmiot bliski kurczy się m. ciliaris orbicularis, zwalniając więzadelko soczewki, na skutek czego zwiększa się wypukłość soczewki, przez co obrazy przedmiotów na siatkówce stają się ostrzejsze¹. W czasie akomodacji gałki oczne wyko-, nują ruch zbieżny, a zarazem źrenice zwężają się. Chociaż więc. zwykle oba te odruchy — odruch na nastawność i odruch na zbieżność ■ • przy patrzeniu na przedmiot bliski są zsynchronizowane, nie są one jednak odruchami identycznymi i mogą być od siebie niezależne. Być może, istnieje osobne jądro konwergency jne (Brouwera i niezależnie od jądra akomodacyjnego Perlił; większość autorów utożsamia jednak oba te jądra. Jako przykład niedowładu konwergency jnego przy zachowanym odrucM nastaw no.ści służyć mogą chorzy dotknięci chorobą Parkinsona lub zespołem parkinsonow^kim; przy patrzeniu na przedmiot bliski wyka-

74

1

Istnieją Z mięśnie rzęskowe: m. ci/iarif orbicularis {Mullera,, unerwiony przez n. przywspólczulny fn. Tli¹, oraz m. ciliaris longiturlinali.s, unerwiony przez n. wspólczulny