nla nic* pnscstały budzić ornorji, choć emocje » stopniu świadomośri powszechnej niż świa-świadomości powszechnej, w której nic wyga-jtowane przez ideologię szlachecką i utrwalone ;ię polityczny XIX w., iż prawo do niezależno*
_____—
„iczne popa Bogomiła, klóry w każdym z łych ujęć pozwala się rozpoz„at archetypiczny trikster, typologicznie spokrewniony z alchemiczną figur, riusza / Hermesa, mitycznego ojca gnozy, utożsamianego często z egipskim H<r mcsem Trismegistosem, nosicielem wiedzy ezoterycznej. Przywdziewa on uit. przebrań, jest wysłannikiem bogów i ludzi, artystą, magiem, kupcem i złodziejem przewodnikiem dusz w misteriach i oszustem.
Postać popa Bogomiła stanowi kość niezgody między tymi uczonymi macedor skimi a bułgarskimi, którzy dążą do zaanektowania tego bohatera na użytek wite kultur) narodowej. Poglądy na temat związków popa Bogomiła ze środowiska-: ochrydzkiei szkoły piśmienniczej, nastawionym wrogo do Bułgarów i Presław; reprezentowane m.in. przez Macedończyka Dimitra Taśkovskiego. interpretowane są przez uczonych bułgarskich (Dimityr Angełow) jako podporządkowane mace dońskiej ideologii narodowej.
H. Hmhob, Botomuacku khiuu u neieudu, Co(|m« 1925; A. CtoAhcii. Cnemu U mm PuKtaktf* Huamomo xpucmuHHCmeo u óoromtjianeonto. (;<)(|mn 1991; j(. Ame/ion. 6immi(«n».Cofu -iton. (,. Szwal-Gyłybowa, Hacresis hulgaricu w bułgarskiej świadomości kulturowa XIX 1 XX ■' Warszawa 2005.
CSC
duchowny, działacz nar i ’ W asc‘ Krystio Totew Nikiforów, prawosławni publiczną „ zdradę bohatnraOVVOVV.yZWo|e"C2y- oskarżony przez bułgarską opM
Ołwaaoą
ia/k'
,°^go śmierci. Pop j<r .■ nar*! 0łve8° Wasyla —> I.ewskiego, która dopro»-id ZK /’w'ązjny był z Georoim c° CZa8 nau^ w seminarium duchownym «' |hI'' ietuRadZlł|działa,noić duszoasń ~iRakowskim; po powrocie do Wraca ■ l0''f\,| adniin ",,lucyjncs0 w ł.owecżu ^ ' reWo*ucyjnę. Był współzałożycielem