II SZEREGI FUNKCYJNE £/.(*). x&Xr<zR
zbieżność punktowa, bezwzględna, tzn. zbieżność xe*
zbieżność jednostajna (-> ciągłość sumy szeregu, całkowanie i różniczkowanie szeregu) rozwijanie funkcji w szereg funkcyjny <$(*) = v G c ^
Kryterium Wcierstrassa (K\V): V// >/; Vxt- X.\J.(x)| -a. a £gm /bieżny :> £/,(x) zbieżny jedn i bc/wzgl (np. .S(x) i.s~r jest klasy (jakiej?)
Przypadek szczególny: a) szeregi potęgowe; b) szeregi trygonometryczne Fouriera
a) szeregi potęgow ^anX" ^,+<iix+...+anxn +..., xe(-rI\ri)-cft
lim n->* |
/-..W |
<1 /fcietty ł> j-J |
/*(*) |
>} rwtnr/j>y =» -|++ x—r,+ x-/, 7 |
Promień zbieżności r. wyznaczamy z KD:
Rozwinięcia podstawowe: A)
- = !+x + x: ♦ ...+ x*1 + ... = Yx"
l-x<-u) f «»
1 I X + X;.... + (-|)‘V’ + ... f(-|)*V
= l-X-%x‘+... + (-1)”x:*:4-ł.. -
t>jr i w* ' ' h» f?v '
B)
C)
exp(.v) = e* = 1 + Jf+ ”• +... +
* 2! w! * w!
smh x - ]T
X1*
r
* 2f
Przykłady
1) Wyznaczyć przedział zbieżności szeregu (dziedzinę sumy S): a).s(x) y cos>/^ v 4' . b).v(x)> Tjfe--
,n 2 (2/i+1) r! nł
2) Wyznaczyć dziedzinę i podać wzór na sumę: a) .V(r) * : b) .V(x) £//(-
*1 w »o V*t/
, 'r , , fIftfl+Wx)
3) Obliczyć całki z dokładnością do 10 a) Jsin(.t‘)rĆv. b) I e *' dx. c) 1dx
o o J