XXXVI ZAŁOŻYCIELE TOWARZYSTWA
go też z filantropii i udziału we wszystkich społecznych akcjach: w Towarzystwie Dobroczynności, w Typograficznym, którego był dyrektorem, i w reformowanej loży. Gdy zmarł w 1820 r., stał się na równi z Szymkiewiczem ideowym patronem szubrawstwa37.
Profesorem uniwersytetu był także Jan Fryderyk Wolfgang. Ogromna pracowitość umożliwiła mu pokonanie — nie bez pomocy ludzi życzliwych, śród których był i Kon-tryim — znacznego wtedy dystansu dzielącego od profesury zwyczajnej zdolnego chłopca aptekarskiego. W pracach swych, których wyniiiki publikował 'i przedstawiał w loży i na uniwersytecie, szukał rozwiązań 'technicznych mających na celu poprawę wyżywienia najuboższych mieszkańców Wilna i chłopów. Był także działaczem Towarzystwa Farmaceutycznego i redaktorem jego »Pamiętnika« w datach 1820—1821 38.
Śród członków, którzy wkrótce osiągnęli przewidzianą kodeksem liczbę, (znalazł się Franciszek Grzymała (Gurchjo), swego czasu informator Lachnickiego o wymierzonej przeciw niemu komedii Awantura na Zielonym Moście, skłonny do frondy i przywiązany do bojowych tradycji niepodległościowych szlachty39. Wreszcie — głośny ze swej służby w szeregach Księstwa Warszawskiego, do których się prze-kradł, oraz z wierszy patriotycznych i satyrycznych — Antoni Górecki (Warpu)40.
Był to okres trudny dla Towarzystwa. Prezydenta za-
87 L. Janowski, W promieniach Wilna i Krzemieńca, Wilno 1923, s. 210, oraz tegoż autora Słownik, gdzie bibliografia.
88 »Pamiętnik Farmaceutycznym wydawany przez członków wydz. farmaceutycznego Towarzystwa Medycznego, pod redakcją Wolfganga ukazał się w dwu tomach; w latach 1822 i 1823 wyszły jeszcze dwa tomy o tytule zmienionym na »Pa-miętnik Farmaceutyczno-Chirurgiczny«.
M L- .T a n n W s Ir i Słnurni lr