■=*>..... przygotować p. pokarmowy: w przeddzień obiad lekkostrawny, kolacja płynna, preparaty
odgazowujące np. espumisan wg. zalecenia lekarskiego
^..... w dniu badania na czczo
o..... pęcherz rano przed badaniem opróżniony, założenie venflonu
..... przygotowanie tacy z zestawem p/wstrząsowym
=*>..... wykonanie zdjęcia przeglądowego jamy brzusznej, później podajemy środek cieniujący, należy
zwrócić szczególną uwagę podczas podawania (nadwrażliwość), dlatego pierwszą porcję preparatu podajemy bardzo wolno. Następnie wykonujemy zdjęcia
^..... obserwacja pacjenta w trakcie badania (tętno, RR, oddech, świadomość, ogólne samopoczucie)
Po badaniu:
..... choremu zapewniamy odpoczynek
=*>..... chory wypija płyny
&..... obserwacja miejsca wkłucia
^..... obserwacja chorego w kierunku wystąpienia późnej reakcji
ci.
Pytanie 3. Wyjaśnij pojęcie i podaj zasady postęjtowania w czasie napadu anoksemicznego
Napady anoksemiczne, jako stany krytyczne występują w niektórych wadach z sinicą. Są objawem częstym, zwłaszcza u niemowląt i małych dzieci. Przebiegają z utratą przytomności, wiotkością ciał, czasem z drgawkami. Napady anoksemiczne są następstwem skurczu części mięśniowej stożka tętnicy płucnej.
Groźnym objawem, na który należy zwrócić uwagę u małych dzieci z siniczą wadą serca, są napady anoksemiczne zagrażające życiu dziecka. Pojawiają się nagle, najczęściej rano, dziecko staja się blade, słabnie, wiotczeje, traci przytomność, mogą pojawić się drgawki. W tych stanach konieczna jest natychmiastowa pomoc. Układamy dziecko w pozycji kolankowo-łokciowej, uciskamy klatkę piersiową, podajemy tlen, czasem konieczny jest masaż serca i sztuczny oddech.
Pytanie 1. Rola edukacyjna pielęgniarki w profilaktyce zespołu stopy cukrzycowej.
Stopa cukrzycowa - w powstaniu bierze udział czynnik neuropatyczny, naczyniowy i mechaniczny. W stopie dochodzi do wzmożenia pól nacisku, w miejscu zagrożenia powstają owrzodzenia (paluchy, pięty, podeszwow^a strona stopy i miejsca pod główkami kości śródstopia). Przebieg schorzenia - trudności w chodzeniu, drętwienie, mrowienie, zaniki mięśni, zaburzenie czucia bólu, przerwanie ciągłości skóry i owrzodzenia, osłabienie odporności sprzyja zakażeniu rany, powitaniu zmian ropnych, martwiczych sięgających coraz wyższych tkanek w stopie. Dochodzi do amputacji palców, stopy, kończyny dolnej.