1 (161) 2

322

Biogramy polskich prozaików

NK 1955, Chłopiec z przedmieścia St. Antoine — NK 1956, Wielka przygoda kasztelanka — NK 1963), nadto biograficznych (m. in. o Lelewelu pt. Niespokojne życie — NK 1965, o Niemcewiczu pt. Opowieść o starym Ursynie NK 1966, o księciu Józefie Poniatowskim pt. Książę Józef— żołnierz doskonały — NK 1968 i Ludwiku Mierosławskim pt. Zrodzony do walki — NK 1970).

PRZYMANOWSKI Janusz, ur. 20 1 1922 w Warszawie. Ukończył Wydział Historii na UW. Uczestniczył w kampanii wrześniowej jako ochotnik. Podczas wojny przebywał w ZSRR. W 1943 roku wstąpił do Armii Radzieckiej, a następnie do Ludowego Wojska Polskiego. Był korespondentem frontowym gazety „Zwyciężymy”. Po wyzwoleniu pracował w wojsku jako oficer służby stałej i redaktor czasopism wojskowych. Debiutował w 1950 roku na łamach prasy jako prozaik. W 1959 roku otrzymał wyróżnienie Ministra Obrony Narodowej za publicystykę, w 1961 roku — wyróżnienie za książkę Ze 101 frontowych nocy, w 1966 roku — nagrodę II stopnia za monografię literacką Studzianki, w 1967 roku — nagrodę zespołową I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za film telewizyjny Czterej pancerni i pies oraz w 1967 roku — nagrodę zespołową I stopnia Ministra Obrony Narodowej za

film telewizyjny Czterej pancerni i pies. Uprawia prozę, publicystykę, pisze scenariusze filmowe, jest tłumaczem literatury radzieckiej. Dla młodzieży wydał m. in. następujące utwory: Tajemnicę wzgórza 117 (NK 1955, 1957, 1960, 1962, 1964, 1967, 1969), Rycerzy srebrnej tarczy (NK 1958, WL 1963). Lo-Sa, smok Bardzo Groźny. Baśnie chińskie (WL 1963), Czterech pancernych i psa (MON 1964, 1965, 1967, 1967, 1967, 1968, Iskry 1968, 1969, MON 1970 trzykrotnie). W książkach tych (wyjąwszy Baśnie chińskie), podobnie zresztą jak w całej swojej twórczości, eksploruje tematykę wojenną. W emocjonujące i o dużym ładunku wychowawczym sytuacje i sceny obfituje pasjonująca opowieść wojenna Czterej pancerni i pies, spopularyzowana za pośrednictwem serialu telewizyjnego, który zrodził wśród młodzieży ciekawą akcję tworzenia klubów pancernych.

RĄCZASZKOWA (NIEMYSKA) Czesława, ur. 18 VII 1903 w Warszawie, zm. 20X11 1974 w Warszawie. Ukończyła Wydział Filozoficzny UW i studium pracy społeczno-oświatowej Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Debiutowała w 1923 roku jako autorka utworów dla dzieci i młodzieży. W latach 1934—1939 współpracowała z Polskim Radiem. Po wyzwoleniu przebywała w Opolu, Łodzi, a od 1971 roku zamieszkała w Warszawie. Otrzymała kilka nagród w konkursach na utwory dla młodzieży. Prozaik, autorka sztuk scenicznych. Dla młodzieży wydała m. in. następujące powieści historyczne: Jadwiga i Jagienka (NK 1964, 1967), Te same gwiazdy (LSW 1965), Z rybaltamipo Mazowszu (NK 1966, 1970). Prócz tego opublikowała książkę historyczną dla dzieci pt. Historia o jeżu, kneziównie i kneziu (NK 1970) i zbiór wierszy o życiu dzieci wiejskich na Opolszczyźnie pt. Anka Opolanka (NK 1952).

ROLLECZEK Natalia, ur. 1611 1919 w Zakopanem. Studiowała filologię polską na UJ w Krakowie. W okresie okupacji była żołnierzem AK. Debiutowała w 1947 roku na łamach prasy literackiej jako prozaik. Uprawia prozę obyczajową. Dla młodzieży wydała m. in.: opouieś,' Drewniany różaniec (Iskry 1953, 1954, 1954, 1955, 1958), satyryczne powieści: Kochana rodzinka i ja (NK 1961, 1963, 1969), Rodzinka Szkaradków i ja (NK 1963, 1969), Gang panny Teodory (Iskry 1964, 1966), opowiadanie: Przyjaciele (PZWS 1965, 1969), oraz powieści: Rodzinne kłopoty i ja (NK 1966, 1969). Kuba znad Morza Emskiego (NK 1968), Wyspa San Flamingo (NK 1969), Choinka z Monte Bello (NK 1970). Pasjonuje ją dojrzewanie ideowe młodzieży, jej bunt przeciw zakłamaniu moralnemu oraz klimat wychowawczy