. Wprowadzanie innowacji oznacza zmiany, które wiążą się z porzuceniem dawnych wzorców i przyzwyczajeń, i to wtedy, kiedy jeszcze nie wiadomo, czy nowe rozwiązania przyniosą spodziewane rezultaty.
. Wprowadzenie innowacji zakłóca rozkład sił w firmie, ponieważ osłabia pozycje osób dysponujących tradycyjnymi umiejętnościami, a wzmacnia pozycje tych, którzy posiedli nowe.
. Przeszkody stojące na drodze innowacji mogą mieć źródło w otoczeniu organizacji, np. w zakazach prawnych lub w deficycie specjalistów.
W przypadku złych warunków pracy pracownicy mogą odejść i może to wywoływać zjawisko zaniku pamięci organizacyjnej - wraz z pracownikami traci się bezpowrotnie umiejętności, doświadczenia związane
z opanowaniem określonych mechanizmów działania, powiązania nieformalne z klientami, dostawcami i innymi pracownikami.
. stworzenie takich warunków pracy poprzez odpowiednie systemy zachęt socjalnych i materialnych, z których nikt nie będzie chciał zrezygnować;
. budowania związków z byłymi pracownikami;
• przygotowanie następców obecnych ekspertów;
. wywiad ustrukturalizowany z odchodzącym ekspertem.
Zdaniem zwolenników koncepcji kapitału intelektualnego umiejętne nim zarządzanie, i troska o jego powiększenie będą prowadzić do wzrostu innowacyjności i kreatywności, poprawy relacji z klientami i dostawcami, poprawy wizerunku firmy oraz do zmiany postaw pracowników (kultury organizacyjnej), co w rezultacie przyczyni się do wzrostu efektywności organizacji i jej rozwoju.
Potencjał oznacza maksymalne zdolności produkcyjne określone ze względu na wydajność wszystkich maszyn, urządzeń i załogi zaangażowanych w procesie produkcyjnym. O całkowitym potencjale organizacji oraz o jego rodzajach stanowią zaangażowane w procesy wytwórcze majątek i ludzie.
■ Dla realizacji głównych celów organizacji podstawowe znaczenie ma jej potencjał rozwojowy rozumiany jako możliwości, zdolności i użyteczności zawarte w posiadanych zasobach, a także umiejętne korzystanie z zasobów otoczenia.
■ Potencjał rozwojowy zapewnia możliwości przetrwania oraz rozwoju organizacji.
• Zależy on od zasobów, ich struktury, cech i właściwości jakościowych oraz umiejętności optymalnego ich komponowania.
• Rozróżnia się potencjał: rzeczowy, pracy, informacyjny i finansowy.