5
• Definicja 5.1.1 (szereg Laurenta*, część regularna, część osobliwa) Niech będą dane szeregi
oo oo
X>"(2-2°)" °ra* i c~° -i" ■
(* - z°)
gdzie cne C dla n ę. Z. Sumę tych szeregów oznaczamy symbolem
OO
YZ cn(z-z0)n
n = — oo
i nazywamy szeregiem Laurenta o środku w punkcie z0 > współczynnikach c„. Pierwszy z tych szeregów nazywamy częścią regularną, a drugi częścią osobliwą tego szeregu.
r-, t- •• r ■* / i , , . .. . , ,
Definicja 5.1.2 (zbieznosc t rozbieżność szeregu Laurenta) ......
Mówimy, że szereg Laurenta jest zbieżny w punkcie, jeśli zarówno szereg stanowiący jego część regularną, jak i szereg stanowiący jego część osobliwą są zbieżne w tym punkcie. Jeśli choć jeden z tych szeregów jest rozbieżny, to mówimy, że szereg Laurenta jest rozbieżny w tym punkcie.
• Twierdzenie 5.1.3 (pierścień zbieżności szeregu Laurenta) Niech
R = —- oraz r = lim </|c_„|.
lim Vlcn| n — oo
n —*oo
Wówczas, jeśli r < R, to szereg Laurenta
OO
n = —oo
"Pierre Alfonse Laurent (1813-1854), matematyk francuski.
jest zbieżny w pierścieniu
{zg C : r < |* - *o| < H) i przedstawia w nim funkcję holomorficzną.
V
Rys. 5.1.1. Pierścień zbieżności szeregu Laurenta.
O Ćwiczenie 5.1.4
oo
Znaleźć pierścień zbieżności i sumę szeregu Laurenta c„z", jeśli:
!1 dla rt < 0,
1
— dla n Js 0;
b*) c,
J (-»)
-- dla n < 0,
-ni!
—- dla n ^ 0.
n!
• Twierdzenie 5.1.5 (o rozwijaniu funkcji w szereg Laurenta) Jeśli funlęcja f(z) jest holomorficzna w pierścieniu
P= {z 6 C : r < |z - z0| < R} , to można ją rozwinąć w nim w szereg Laurenta
/(2) = £ c„(z -z0)n,
przy czym
e z,
c„ = -—; / --TT dla n
*J «-zo)n+1
gdzie C jest dowolnym dodatnio zorientowanym okręgiem o środku w punkcie z<) zawartym w pierścieniu P.
Twierdzenie 5.1.6 (o jednoznaczności rozwinięcia funkcji w szereg Laurenta)
OO
Jeśli /(z) = ^ c„ (z — *0)n dl3- każdego z z pewnego pierścienia o środku w
punkcie zq, to
dla n £ Z,