142 Punkty osobliwe i residua
oraz
i..1 _ 2 1 _ 2 1 A 2yWz\" v 2"
3z- 2 3 £ _ j 3j_£ 3^\2/ ” 2_y 3 • 2"-> '
Ostatecznie
/(*) = i-y + V tDl = i _ .. «1- + y iziT
2—' 3 • 2n_1 ^ 3 • zn 3 3.2"-1 3 • z”
n=0 n= 1 ns=l n= 1
e) W tym przykładzie wykorzystamy rozwinięcie funkcji sin z w szereg Maclaurina, tj. wzór
= E((2n+l)! * Sdz*e Z € °
\n 2n+l
Dla z ^ 0 mamy
2n+l
n;2n+l
n -2n+l
_ i-in..... | y-> v~^ (—i)ni'łn+l (-i)—.--'
Z-/ (2n 4- l)!z2n Zv (2n + l)!z2"+2 2_v (2n + l)!z2n ^ (2n - l)!z2"
nssO n=0 n=0 n=l 7
(-I)nj2"+J y, (_i)n,2a+t “ (_ 1 )»t’2»+ > (4„2 + 2n + l)
“ Zv (2n + l)!z2n + Z^ (2n - l)!z2n ~ 2-, (2n + l)!z2" '
Przykład o «»|p| || 11||||||H
Określić rodzaj punktów osobliwych odosobnionych funkcji /(z). W przypadku biegunów zbadać ich krotność:
a) /(z) =
d) /(*) =
(fa + 2)
sin z
2»
b) /(z) =
z2 + z
z4 - r
e) /(*) = e1 - 1.
c) /(z) =
1
z sin z
Rozwiązanie
a) Mamy
(z2 + 2)2 = (z + \/2i)2 (z — \/2t)2 ,
więc punkty — y/2i, \/2i są zerami dwukrotnymi mianownika. Ponadto punkty te nie są zerami licznika, a zatem są biegunami dwukrotnymi funkcji /(z).
b) Ponieważ
z4 - 1 = (z - l)(z + l)(z - «)(z + i),
więc punkty —1, 1, —tj t są zerami jednokrotnymi mianownika. Punkty 1, —tj t nie są zerami licznika, więc są biegunami jednokrotnymi funkcji /(z). Punkt —1 jest zerem jednokrotnym licznika, dlatego spodziewamy się, że dla funkcji /(z) będzie punktem pozornie osobliwym. Możemy to łatwo sprawdzić licząc granicę
lim /(z)
Z —— 1
lim t-
z —-i (z —
z(z + 1)_
l)(z+ l)(z2 + 1)
lim
Z — -1
1
4'
143
Ponieważ obliczona granica jest właściwa, więc punkt —1 jest pozornie osobliwy dla funkcji /(z).
c) Szukamy miejsc zerowych mianownika. Mamy
sin z = 0 ą=> z = kit, gdzie k € Z.
Ponieważ (sin z)’ = cos z i cos (kit) = ( — l)k ^ 0 dla k £ Z, więc punkty z* = kir,
gdzie k £ Z, są zerami jednokrotnymi funkcji sin z. Ponadto punkt z0 = 0 jest też zerem jednokrotnym funkcji z, więc jest zerem dwukrotnym mianownika. Zatem punkt za = 0 jest biegunem dwukrotnym, a punkty z* = kir, gdzie k £ Z \ {0}, są biegunami jednokrotnymi funkcji /(z).
d) Punkt zo = 0 jest zerem czterokrotnym mianownika, ale jest też zerem jednokrotnym licznika. Spodziewamy się więc, że jest biegunem trzykrotnym funkcji /(z). Możemy to łatwo sprawdzić licząc granice
lim z3/(z) = lim ?!!!_?. = 1^0, lim z* f(z) = lim sin z = 0.
Innym sposobem zweryfikowania tego stwierdzenia jest rozwinięcie funkcji /(z) w szereg Laurenta w sąsiedztwie punktu zo = 0. Mamy
gdzie 0 < |z| < oo. Część osobliwa tego rozwinięcia ma skończenie wiele składników, przy czym najmniejszym wykładnikiem występującej w niej potęgi z" jest —3. Oznacza to, że zo = 0 jest biegunem trzykrotnym funkcji /(z).
OO
OO
n
e) Funkcja /(z) nie jest określona w punkcie zo = 0. Rozwiniemy ją w szereg Laurenta w sąsiedztwie tego punktu wykorzystując przy tym rozwinięcie funkcji ez w szereg Mac-laurina. Mamy
gdzie 0 < |z| < oo. Część osobliwa tego rozwinięcia zawiera nieskończenie wiele wyrazów, więc zo = 0 jest punktem istotnie osobliwym funkcji /(z).
OO
c„z”, jeżeli:
Znaleźć pierścień zbieżności i sumę szeregu Laurenta
dla n > 0,
dla n < 0;
c*) cn = 1
0 dla n = —2,
— 1 dla ti < 0, n —2.