9. URZĄDZENIA DO KOMPENSACJI MOCY BIERNEJ 674
Stałe baterie kondensatorów WN i nn
Eksploatacja stałych i wyłączanych baterii polega zarówno na ich załączaniu oraz wyłączaniu zgodnie z programem pracy lub na polecenie dyspozytora, jak i na okresowych przeglądach.
Baterię kondensatorów można załączyć pod napięcie tylko w stanie rozładowanym, z wyjątkiem załączeń przez urządzenia SPZ i SZR, o ile załączenia te nic stworzą zagrożenia dla kondensatorów i współpracujących z nimi urządzeń.
Baterię kondensatorów należy wyłączyć — poza obowiązującym programem pracy
— w przypadku:
a) wzrostu napięcia na zaciskach jednostek kondensatorowych powyżej 110% ich napięcia znamionowego, a prądu ponad 130% prądu znamionowego (o ile nie są podane przez wytwórcę inne wartości);
b) wybrzuszenia kadzi dowolnej jednostki ponad 20% pierwotnej grubości jednostki;
c) podwyższenia temperatury otoczenia ponad temperaturę dopuszczalną, określoną przez wytwórcę;
d) przegrzania zacisków i połączeń lub wystąpienia na nich iskrzenia;
e) stwierdzenia wycieku syciwa (tłustej plamy na kadzi nie uważa się za wyciek);
f) wystąpienia różnicy obciążenia prądowego poszczególnych faz baterii w odniesieniu do fazy o największym obciążeniu przekraczającym 10% dla baterii łączonych w trójkąt i 5% dla baterii łączonych w gwiazdę;
g) pojawienia się w jednostkach trzasków' lub innych odgłosów.
W książce eksploatacji baterii kondensatorów powinny być zamieszczone numery i dane rzeczywiste jednostek kondensatorowych, a w przypadku baterii WN w układzie podwójnej gwiazdy — rozmieszczenie jednostek w gałęziach oraz ich rzeczywiste pojemności.
Ocena stanu technicznego baterii kondensatorów' powinna być przeprowadzana nie rzadziej niż raz na 5 lat.
Oględziny baterii kondensatorów należy przeprowadzić nie rzadziej niż raz w roku oraz
— po stwierdzeniu nieprawidłowości pracy baterii;
— po postoju baterii, jeśli w tym czasie mogły powstać okoliczności mogące w czasie załączania stanowić zagrożenie dla ludzi i otoczenia.
Regulowane baterie kondensatorów
Eksploatacja baterii regulowanych polega nie tylko na sprawdzeniu nastaw regulatora, lecz także na przeglądach baterii, a zwłaszcza styczników.
Baterie należy wyłączyć spod napięcia w przypadkach jak dla baterii stałych: b), d), e), f), g) oraz w przypadkach a) i c) — o ile regulator nie reaguje sam na wartość napięcia lub temperatury.
Przegląd styczników, a zwłaszcza ich styków, należy wykonywać po liczbie łączeń określonej przez wytwórcę.
Filtry wyższych harmonicznych
Przy filtrach kilkugałęziowych dla kilku harmonicznych należy:
— załączanie gałęzi filtru zaczynać od gałęzi dla harmonicznej najniższego rzędu i łączyć następne gałęzie dla kolejnych wzrastających numerów harmonicznych (o ile filtru jako całości nie załącza się jednym wyłącznikiem);
— wyłączanie gałęzi zaczynać od gałęzi dla harmonicznej najwyższego rzędu, a potem kolejno dla coraz to niższych rzędów (o ile filtru nie wyłącza się jako całości jednym wyłącznikiem).
Praca filtru wyższych harmonicznych w razie uszkodzenia gałęzi harmonicznej najniższego rzędu jest niedopuszczalna. Poza tym obowiązują zasady: b), c), d), e), f), g) jak dla baterii stałych oraz również a), z tym, że kondensatory stosowane do filtrów mają często znamionową przeciążalność prądową równą 1,5/A..
Kompensatory uniwersalne
Najczęściej stosowane są 2 typy kompensatorów uniwersalnych:
— z łączonymi automatycznie stopniami baterii w postaci filtrów wyższych harmonicznych;
— ze stałą baterią najczęściej w postaci filtru wyższych harmonicznych i regulowanym
tyrystorowo dławikiem.
Kompensatory uniwersalne są dotychczas w Polsce urządzeniami jednostkowymi, unikalnymi. W tym przypadku należy stosować się do zaleceń wytwórcy, a ponadto do zaleceń dotyczących stałych i regulowanych baterii WN.
Silniki synchroniczne
Zasady eksploatacji silników synchronicznych są takie same, jak i innych silników.
Ponadto — przy regulacji mocy biernej silnika za pomocą ręcznej regulacji prądu wzbudzenia — wartość prądu należy nastawić tak, aby otrzymać wartość współczynnika mocy lub mocy biernej zgodnie z instrukcją szczegółową.
Przy regulacji automatycznej wartość prądu wzbudzenia nastawia regulator.
Należy — zwłaszcza w okresie letnim — stosować się do zaleceń wytwórcy dotyczących maksymalnej dopuszczalnej wartości prądu wzbudzenia oraz maksymalnej temperatury otoczenia.
Baterie kondensatorów w postaci konwencjonalnej oraz filtrów wyższych harmonicznych czy też uniwersalnych kompensatorów powinny być wyposażone w przenośne uziemienia umożliwiające rozładowanie, zwarcie i uziemienie baterii.
Każdą baterię odłączoną od sieci należy uważać za naładowaną (p. 9.3.2); przed przystąpieniem więc do jakichkolwiek prac należy ją rozładować, a następnie zewrzeć zaciski i uziemić.
Obudowa jednoizolatorowych jednostek kondensatorowych WN lub dwuizolatoro-wych łączonych szeregowo znajduje się pod napięciem. W tym przypadku po wyłączeniu baterii i jej rozładowaniu należy uziemić zarówno zaciski baterii, jak i kadzie kondensatorów lub jej stalową konstrukcję.
W pomieszczeniach baterii z jednostkami impregnowanymi olejem mineralnym powinien znajdować się sprzęt przeciwpożarowy: gaśnice i skrzynie z piaskiem.
W nowych kondensatorach stosuje się obecnie syciwo syntetyczne zamiast oleju. Może ono być szkodliwe dla zdrowia przy bezpośrednim zetknięciu się ze skórą ludzką, a gazy powstałe pod wpływem łuku elektrycznego lub przy spalaniu uszkodzonej jednostki (we własnym zakresie) uszkadzają drogi oddechowe. Jednostki z wyciekiem takiego syciwa można demontować tylko w gumowych rękawicach. Skórę zabrudzoną syciwem i rękawice należy umyć dokładnie wodą z mydłem, zaś oczy — bieżącą wodą przynajmniej przez 10 min. Jeśli poszkodowany wdychał pary syciwa lub dymy, to należy skierować go do szpitala wraz z arkuszem bezpieczeństwa, zawierającym dane syciwa. Arkusz taki powinien znajdować się w pomieszczeniu baterii i u kierownika ruchu elektrycznego.
43'