302 Programowanie wypukłe i kwadratowe
Sprowadzimy zadanie do ogólnej postaci programowania nieliniowego, opisanego wzorami (6.2). Przekształcimy w tym celu warunki ograniczające (6.7). Pierwszy z nich ma postać:
x, + 2x2 < 10,
a po prostym przekształceniu otrzymujemy:
10 —jc, -2x2 > 0.
Zgodnie ze sposobem przedstawienia warunków ograniczających zapisujemy: gi(*i, x2)= 10-x,-2x2>0.
Przekształcając w taki sam sposób kolejne warunki ograniczające, otrzymujemy:
g2C*h *2> = 9-*|-.*2>0, g3(*i. x2) = x, >0, g*(x„x2)=x2^0.
Po dokonaniu tych przekształceń rozpatrywane zadanie ma postać:
/(xt, x2)~ 10x, + 25x2-10x?-x2-4X|X2 —> max, g,(r,, x2) = 10-x, -2x2 >0, g-A*i. a:2) = 9-jc,-jc2>0,
#j(*i, x2) = x, >0,
&t(*i, x2)=x2>0.
W rozpatrywanym zadaniu występują cztery warunki ograniczające, stąd wektor y ma cztery składowe. Zauważmy, że funkcje i g4 to warunki nieujemno-ści dla zmiennych x, i x2. Ze względu na to, że zmienne x, i x2 będziemy rozpatrywali łącznie z odpowiadającymi trzecią i czwartą składową wektora y, dlatego wygodnie jest oznaczyć te składowe jako y“j i y2. Kolejne składowe wektora y oznaczymy więc dalej następująco:
Funkcja Lagrange’a ma postać:
L(x,, x2, y„ y2, yf, y2) = 10x, +25x2- 10jr?-x|-4jclx2+y,(10-jtl-2jc2) +
+ y2(9-x{-x2) + yi X\ + yix2.
Zapiszemy kolejno warunki Kuhna-Tuckera.
Warunek ł
Pochodne cząstkowe funkcji L ze względu na x, i x2 wynoszą odpowiednio:
—- = 25 - 4x, - 2x2- 2y, -y2 + yi
dx2
Przyrównując je do zera, otrzymujemy układ równań:
10-20ai -4j:2-yi -y2+y^ = 0,
25 -4jc, - 2x2 - 2y,-y2 + yi = 0.
Przenosimy wyrazy wolne na prawą stronę i mnożymy obie strony przez liczbę _1. W ten sposób otrzymujemy:
Ąx[+2x2 + 2yl + y2-y2 = 25.
Warunek 2
Warunek ten zapisujemy w postaci:
y,(10-^i -2j:2)+y2(9-x, -x2)+yix, + y2*2 = 0. (6.8)
Powrócimy na chwilę do pierwszego i drugiego warunku ograniczającego rozpatrywanego zadania, opisanych wzorem (6.7). Możemy je przekształcić do postaci równości. Wprowadzając zmienną bilansującą x‘l do warunku pierwszego, który ma postać:
jc, + 2x2 ^ 10,
otrzymujemy:
.V, +2 x2+xi= 10,
a stąd:
x“l= 10—xt - 2x7.
Wprowadzając zmienną bilansującą x2 do warunku drugiego, który ma postać: x, +x2 9,
otrzymujemy:
X\ +x2+x'1 = 9, stąd:
x2 = 9-x{ -x2.
Uwzględniając związki w warunku (6.8), stwierdzamy, że warunek ten możemy zapisać w postaci:
y< x‘l + y2x2 + yix| + y2 x2 = 0.