4(5)

16 I. Bajki dla małych dzieci

-    Dobrze, podaj mi książkę, synku.

-    Dobrze, mamo.

-    A czy teraz możesz mi przynieść szklankę wody? Jakoś pić mi się chce.

-    Proszę bardzo, mamo.

I tak już było. Teraz Niepan już nie nazywa się Niepan. Rodzice znaleźli mu inne imię. Jakie? Zgadnij.

A może i Ty potrafisz narysować smutek? Narysuj go.

Tę bajkę napisałam dla tych dzieci, które chcą przezwyciężyć uczucie strachu. Życzę im, aby potrafiły to zrobić.

Smoczyca M^dra, smok Wielki i mały Smoczek

W korzeniach rozłożystego drzewa mieszkała rodzina smoków. Mieszkała w rozległej norze, pięknie urządzonej, wysłanej miękką trawą i kolorowymi liśćmi. To mama, smoczyca Mądra dbała o to, aby w ich norze było zawsze pięknie i czysto. Codziennie zmieniała kolorowe liście, dbając o to, aby nie zwiędły i aby w mieszkaniu zawsze było wesoło. Codziennie też przygotowywała smaczne posiłki, takie jakie najbardziej lubili. Mama dbała o wszystkich, starając się, aby każdemu smakowało śniadanie albo obiad, albo kolacja. Ale najbardziej starała się, aby jej malutki synek był zadowolony. Oczywiście i tata, i starszy synek też dostawali to, co lubili, ale najsmaczniejsze kąski mama zawsze podtykała najmłodszemu. Czasem były to młode korzonki akacji, czasem świeżutkie żołędzie, które mały Smoczek bardzo lubił. A jeśli żołędzi było mało albo w spiżami zaczynało brakować świeżutkich roślinek, to mama te najsmakowitsze kąski chowała dla małego Smoczka. Czasem nawet tata - smok Wielki mówił do żony:

-    Nie dawaj tych najbardziej smakowitych roślinek tylko naszemu młodszemu synkowi; starszy też ma do nich prawo. 1 nawet myślę -dodawał - że starszemu może być przykro, bo też lubi młode pędy akacji i też chciałby je dostawać choćby na deser. A ja co - nie liczę się już w tej rodzinie?!

Smok Wielki był naprawdę rozgniewany i zasmucony.

-    Nie narzekaj - odpowiadała żona - przecież ten nasz Smoczek jest jeszcze malutki, niech się nacieszy, póki jeszcze jest taki mały.

-    Ale jak tak będziesz postępować, to on nigdy nie wyrośnie, bo to przecież bardzo miło mieć żńwsze najbardziej smakowite kąski. 1 po-

.5 BIBLIOTEKA 'i ^ GŁÓWNA !