67

Doskonalenie kompetencji interpersonalnych

2.3. Komunikacja werbalna

2.3.1. Formy i bariery komunikacji werbalnej

Komunikacja werbalna jest to komunikacja słowna, językowa. Może być mówiona i pisana (rys. 9). Zarówno jedna, jak i druga forma komunikowania się werbalnego, poza kanałem bezpośrednim, wykorzystywana jest do porozumiewania się w kanale internetowym.

Rysunek 9. Formy porozumiewania się werbalnego

Źródło: J. Stankiewicz, Komunikowanie się w organizacji, Wydawnicto ASTRUM, Wrocław 1999, s. 65: S.P. Morrcale, B.II. Spitzberg. J.K. Barge, op. cit.. s. 213.

Komunikowanie ustne zdecydowanie dominuje nad komunikowaniem pisemnym. Jego przewaga polega między innymi na tym, że otrzymuje się natychmiast informację zwrotną od odbiorcy komunikatu. Najczęściej inicjowany jest proces słuchania i to zarówno w działaniach menedżerskich, jak i ogólnych (dane z nawiasów zob. rys. 9). Każda z form komunikowania się werbalnego ma swoje wady i zalety (tab. 4). Ich skuteczność w dużej mierze zależy od stosow-ności. Zdając sobie sprawę ze słabych stron każdej z form komunikowania się, warto w praktyce integrować je, co znacząco wpły wa na podniesienie ich skuteczności.

Komunikacja werbalna bywa bardziej jednoznaczna niż komunikacja niewerbalna. Niemniej jednak słowa mogą być równie wieloznaczne jak sygnały niewerbalne i możemy przypisywać im różne znaczenia. Gdy mówi się o „wirusach", to poza kontekstem możemy temu słowu przypisać różne znaczenia. Może to być czynnik chorobowy bądź zakłócający funkcjonowanie programu komputerowego. Gdy mówi się, że na wykonanie czegoś poświęcono dużo czasu, to każdy może pojęciu „dużo" nadać inne znaczenie. Słowa zyskują jednoznaczność dzięki kontekstowi oraz definiowaniu, precyzowaniu pojęć używanych w procesie porozumiewania się

72