atlas rehabilitacji ruchowej (110)

Rozdział 2/7 Urazy komunikacyjne szyi typu „smagnięcia biczem"

Dopplera przepływów naczyniowych w tętnicach szyjnych i kręgowych;

■    badanie okulistyczne: dno oka, ostrość i pole widzenia;

■    otolaryngologiczne: badanie (ogląd) jamy ustnej, gardła, krta-nI i uszu, badanie słuchu i ocena sprawnoścnprzedsranka (narząd równowagi).

„Whiplash" klasyfikuje się na podstawie objawów klinicznych i dolegliwości zgłaszanych przez pacjenta oraz domniemanej patologii.

Klasyfikacja pourazowego zespołu „whiplash" bez urazu głowy (na podstawie Quebec Task Force on Whiplash Associated Disorders 2005)

Stopień 0 - Bez objawów i dolegliwości ze strony szyi.

Stopień I - Ból karku, sztywność lub tkliwość, bez objawów fizykalnych (zgłoszenie dolegliwości ma zazwyczaj miejsce po okresie dłuższym niż 24 godziny od wypadku).

Domniemana przyczyna: mikroskopowe uszkodzenia tkanek.

Stopień II - Dolegliwości w okolicy karku oraz z układu mię-śniowo-szkieletowego (zgłoszenie dolegliwości ma zazwyczaj miejsce przed upływem 24 godzin od wypadku).

Domniemana przyczyna: naciągnięcie karku oraz krwawienie w tkankach miękkich w szczególności: torebki stawowe, więzadła, ścięgna i mięśnie.

' $ %

Stopień III - Dolegliwości w okolicy karku i objawy neurologiczne (zgłoszenie dolegliwości ma zazwyczaj miejsce w ciągu kilku godzin od wypadku).

Domniemana przyczyna: uszkodzenie tkanek w wyniku urazu mechanicznego lub podrażnienie wtórne w stosunku do krwawienia i stanu zapalnego.

Stopień IV - Dolegliwości w okolicy karku oraz złamanie lub przemieszczenie elementów kostnych.

Ten stopień urazu nie jest już specyficzny dla rozpoznania zespołu „whiplash" i traktuje się go jako konkretny rodzaj urazu, jak: złamanie, pęknięcie, zwichnięcie itp.

Leczenie i rehabilitacja w zespole „smagnięcia biczem"

Postępowanie lecznicze po urazie typu „whiplash" zazwyczaj nie wymaga rehabilitacji w specjalistycznych ośrodkach czy gabinetach. Zarówno fizjoterapeuci, jak i ich pacjenci powinni być świadomi,

Strona 4