atlas rehabilitacji ruchowej (31)

Rozdział 1/5 Dysfunkcje stawów krzyżowo-biodrowych

Diagnostyka

leczenia

wcześnie i właściwie poprowadzonej rehabilitacji ruchowej są w pełni odwracalne! Diagnostyka polega na badaniu postawy ciała, manualnym badaniu tkliwości i ruchomości bolesnych stawów oraz wykonaniu kilku testów klinicznych służących potwierdzeniu lub wykluczeniu stawów-krzyżowo biodrowych jako źródła bólu. W przypadku bólów odcinka lędźwiowo-krzyżowego związanych z urazem, np. upadkiem, zawsze należy skonsultować się z lekarzem ortopedą, gdyż przyczyną bólu może być pękniecie lub złamanie kości. Leczenie w fazie ostrych dolegliwości polega na działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym (środki farmakologiczne, masaż kostką lodu itp.), a w związku z przeciążeniowym charakterem dysfunkcji staw należy na jakiś czas odciążyć. Przy czym - zaleca się jedynie ograniczenie aktywności prowokujących czy nasilających dolegliwości bólowe, a nie całkowite unieruchomienie. Przeciwnie, jako profilaktykę utrwalenia się dysfunkcji, a zatem i bólu, już od pierwszych dni zaleca się stopniowo dawkowane, ale wykonywane codziennie, ćwiczenia zginania i wyprostu w stawach biodrowych (a w ten sposób^pośrednio w stawach krzy-żowo-biodrowych), w bezbolesnym zakresie ruchu! W kolejnych dniach, w miarę zmniejszania się dolegliwości, należy zwiększać intensywność i zakres wykonywanych kilka razy dziennie ćwiczeń stawów biodrowych. Następnie wprowadza się coraz intensywniejsze ćwiczenia zarówno rozciągające, jak i wzmacniające mięśnie, w szczególności mięśnie pośladkowe, zginacze i rotatory stawu biodrowego. W sytuacji, kiedy mimo wykonywanych ćwiczeń dolegliwości nadal się utrzymują, warto skorzystać z dodatkowej diagnostyki i terapii manualnej, przeprowadzonej przez wykwalifikowanego w tej dziedzinie fizjoterapeutę.

Autor: dr Adrian Kużdżał Konsultant merytoryczny: dr Andrzej Szczygieł

Strona 2