atlas rehabilitacji ruchowej (293)

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) Rozdział 6/2

I

Reumatoidalne zapalenie stawów

(RZS)

Reumatoidalne zapalenie stawów jest uogólnioną chorobą tkanki łącznej. Zmiany chorobowe obejmują wiele narządów, przy czym na pierwszy plan wysuwają się typowe zniekształcenia stawów oraz zaniki mięśni. Choroba cechuje się przewlekłym przebiegiem z okresami zaostrzeń i wygaszeń dolegliwości stawów. Przyczyna choroby nadal pozostaje nieznana, rozpoczyna się zazwyczaj między 25-50 rokiem życia i najczęściej dotyczy kobiet (mężczyźni stanowią jedynie 25% chorych na RZS). Czynnik reumatoidalny - atakuje błonę .maziową. stawów, ścięgien i kaletek maziowych, powodując ich zapalenia, a w konsekwencji ograniczenia ruchomości, zniekształcenia, aż do całkowitego zesztywnienia stawów. Diagnoza RZS, która powinna być postawiona przez lekarza reumatologa, polega na stwierdzeniu:

■    porannej sztywności trwającej co najmniej godzinę,

■    zapalenia stawów ręki,

■    symetrycznego zapalenia stawów kończyn,

■    występowania pod skórą guzków reumatoidalnych,

■    czynnika reumatoidalnego we krwi,

■    typowych zmian radiologicznych w stawach rąk (osteoporoza i nadżerki kości).

W całokształcie rehabilitacji chorych na RZS istotna jest ciągłość tego procesu. Pominąwszy okres zaostrzeń, najczęściej zalecane jest leczenie usprawniające polegające na dwóch 4-ty-godniowych cyklach rehabilitacyjnych prowadzonych w ośrodku rehabilitacji, wzbogaconych ewentualnie o rehabilitację w odpowiednim sanatorium. Pozostały okres jest przeznaczony na usprawnianie w warunkach domowych. Taka forma rehabilitacji stanowi zresztą podstawową formę leczenia osób z przewlekłymi chorobami narządu ruchu. Właśnie od sumienności i systematyczności prowadzenia rehabilitacji zależy w głównej mierze poziom funkcjonalności i stopień samodzielności pacjenta.

Zadaniem ćwiczeń - wykonywanych przez chorego na RZS samodzielnie - jest działanie przeciwbólowe, rozluźniające nadmiernie napięte mięśnie oraz poprawa lub utrzymanie pełnego zakresu ruchomości stawów. W początkowym okresie choroby zadaniem ćwiczeń ruchowych jest zatem zapobieganie przykurczom w stawach oraz niedopuszczanie do zaników mięśniowych. W sytuacji

Charaktery

styka

choroby

Rehabilitacja

Strona 1