atlas rehabilitacji ruchowej (234)

Przykurcz mięśni kończyny dolnej Rozdział 5/2

Przykurcz mięśni kończyny dolnej Rozdział 5/2

Przykurcz mięśni kończyny dolnej

Jednym z najczęstszych, a zarazem najbardziej uciążliwych objawów procesów chorobowych dotyczących tkanek miękkich aparatu ruchu człowieka są przykurcze mięśniowe.

Przyczyny

powstawania

przykurczy

mięśniowych

Objawy

przykurczu

mięśniowego

Terapia

przykurczy

mięśniowych

Powstają one pod wpływem patologicznych zmian dotyczących samych mięśni bądź w następstwie zaburzeń w przyległych im tkankach. Łagodne postacie przykurczy mięśniowych mogą być następstwem mało aktywnego trybu życia, zwłaszcza w sytuacjach gdy po siedzącej pracy wybierany jest leżący odpoczynek. Przykurcze mają też swoją przyczynę w zaburzeniu równowagi siłowej grup mięśniowych wykonujących przeciwstawne -zadania ruchowe (mięśni antagonistycznych), co prowadzi do nadmiernego rozciągnięcia mięśni osłabionych.

Przykurcz mięśni w badaniu klinicznym objawia się ograniczeniem fizjologicznego zakresu ruchu w obrębie zaopatrywanego przez dany mięsień stawu. Z jednej strony, próba wykonania ruchu w większym zakresie prowokuje wystąpienie dolegliwości bólowych, z drugiej unikanie ruchu przyczynia się do narastania ograniczeń. Błędne koło prowadzi do postępującego ograniczenia ruchomości w stawach, pogorszenia stanu funkcjonalnego i jakości życia chorego.

Najbardziej typowe przykurcze mięśniowe w obrębie kończyny dolnej są spowodowane dysfunkcjami stawu biodrowego i kolanowego. Przyczyną przykurczu może być również dłuższe unieruchomienie będące następstwem leczenia urazu.

W terapii przykurczy mięśniowych największe zastosowanie znajdują ćwiczenia rozciągające poprzedzone ćwiczeniami o charakterze „rozgrzewki" oraz zabiegami fizykalnymi o charakterze rozgrzewającym i rozluźniającym, ciepło, elektroterapia. Pozytywne działanie w tym zakresie wykazuje również masaż o charakterze rozluźniającym, tonizującym napięcie mięśni i rozgrzewającym, a w szczególności techniki głaskania, rozcierania i ugniatania.

Warunkiem uzyskania trwałych efektów są systematyczne ćwiczenia rozciągające. Powiększony zakres ruchomości zabezpieczyć należy poprzez wzmacnianie antagonistycznych (przeciwstawnych) grup mięśniowych.

Autor: dr Adrian Kużdżał Konsultant merytoryczny: dr Tomasz Ridan

Strona 1