bordwell6
8

264 Relacja ufccU do ujęciac monu*

wyznacza pólokrąg łub oboar 1 wr.w którym im* ma UAf.nvt.wu kunrri. W luwurkwcncji. mttufc«mh(4ii tak planował i mont«»wał film, żeby nir pr/rif«u« iq centralnej linii. Praca kamer)' i inucniuci* w kanion ujęciu będą uk dopasowane, by nr ustalona prrewraol 180* mogła byt a każdym razem odtwarzana.

Zwróćmy uwagę na rysunek pokazujący wenę I ptasiej perspektywy 6.52. Dziewczyna i chłopu* rozmawiają. Os akcji to ta wyobrażona, przerywana linia łącząca dwójkę ludzi. W ramach systemu ciągłości, reżyser tak by ustawił kainrię i zainsccnizował wenę, żeby nie przekraczać tej linii. Kamera może runąć w jakimkolwiek miejscu, jeżeli tylko będzie to micjwr po tej samej strome linii (stąd termin 180*). Typowa seria ujęć pnrdtuwiająca tę scenę mogłaby wyglądać następująto: (I) ujęcie chłopca i dziewczyny w planie średnim. (2) ujęcie zza ramienia dziewczyny, faworyzujące chłopu. (3) ujęcie zza ramienia chłopu faworyzujące dziewczynę. Vftnon» wonie w tę sekwencję ujęcia z kamery w pozycji X. lub jakiejkolwiek innej pozycji mieszczącej się na pokolorowanym obszarze, zostałoby uznane za pogwałcenie systemu, ponieważ przekroczono by w ten sposób oś akcji. I faktycznie, niektóre podręczniki do reżyserii filmowej nazywają ujęcie X całkowidr błędnym. Żeby zobaczyć dlaczego, musimy zbadać działanie ayitemu 180".

System 180" ffMMNtujf. ze u*gjfdne pozycje obiektów w kadrze pozostawi spójne I bftLf sif u sobq zgfuhśtły). W ujęciach z kamery w pozycjach 1.213 postacie pozostają względem siebie dokładnie w tym samym miejscu kadru. Nawet wtedy, gdy widzimy je z. innej perspektywy, dziewczyna jest zawur z lewej strony, a chłopak z prawej, jednak gdybyśmy w tę scenę wmontowali ujęcie X. postacie zamkniłyty się miejscami w kadrze. Zwolennik tradycyjnej ciągłości stwierdziłby w takiej sytuacji, że ujęcie X wprowadza nas w błąd: czy nasi bohaterowie w jakiś cudowny sposób obrócili się względem siebie?

System ISO* zapewnia zgodno# linii wzroku (kierunków spojrzeń). W ujęciach 1.213 dziewczyna patrzy w prawo, a chłopiec w lewo. Ujęcie X narusza ten wzór sprawiając, że dziewczyna patrzy wlewa

System I80⁹ zapewnia zgodno# kierunku ruchu na ekranie, 'Jtyobrażmy sobie, że dziewczyna idzie z lewej strony na prawą, a jej trasę, wyznacza oś akcji. Tak długo, jak nasze ujęcia nie pr/ekmoą tej osi. zmontowane razem dadzą zgodny i stały ekranowy kierunek ruchu dziewczyny i lewej mony

45*.*

&>o$óQw0H(HcMr$M*#*

konsMu# ctjptaSi' prostot

.v tt&tią inty.wi.m ttnpłw''« I iwt&m AteśWpAtfB/naAiGiJ

*n a m fc w Aiwc*

WtAairmteptoyyM

.insukiffM \\iwv(t^tx*toMń ptX2uctoOQjtotó,klór9l8$l tekst*

Mpu*aJa<t)&k»*&} | Jiymiiimfltffiitn* Slobodan Sijan

f|hSC ]

p»>*

*+*

mir*

ptzm

fiyć ■ mitm Uoa* dokła. Udali

abcji<

bmdM od) fi M td. w rym Ubywa

debłei

Mii

«caM|

baon

•Uwal

łaikwc

1111111

HK?

G.52    **'