CCI20130409019

178 Sieć jako medium komunikacji

jących rówieśników i tego jak ta krótko trwałość utrudnia badania (Brown Childers, Waszak, 1990). Zapisy z pokoju czatu nastolatków są dosko nałe do badania wielu krótkotrwałych zjawisk kultury rówieśniczej. N.i przykład grupa rówieśnicza zapewnia dorastającym możliwość rozwoju podstawowych umiejętności we wchodzeniu w interakcje w rówieśnikami z płci przeciwnej (Dunphy, 1963, zacytowany w Furman, Wehner 1994; 1997). Nasza analiza transkryptu z czatu nastolatków zapewnia wgląd w lc procesy uczenia się.

W dzisiejszym wysoce mobilnym społeczeństwie, media zapewniaj;) wspólny grunt dla nastolatków i są ważnym pośrednikiem w uspołecznieniu dorastających (Arnett, 1995). Zgodnie z Arnettem, nastolatki mają znaczną wolność i wybór materiałów, które czerpią z mediów - materiałów, które przyczyniają się do ich uspołecznienia. W ten sposób, „kiedy wykorzystują materiały z mediów do tworzenia, lub radzenia sobie z tożsamością, kiedy biorą udział w opartych na mediach subkulturach młodych, nastolatki biorą także - i w szerszym znaczeniu - udział w czynnościach, które są częścią ich uspołecznienia” (Arnett, 1995, s. 7). Co ważne, jak wskazał to Jeffrey Jensen Arnett, media jako pośrednik uspołeczniania są bardziej podobne do rówieśników niż inni pośrednicy tacy jak rodzina, szkoła, lub wspólnota. Jako że dorastający wybierają zarówno ich media, jak i grupy rówieśników, mają więcej kontroli nad ich uspołecznianiem poprzez tych pośredników, w porównaniu z uspołecznianiem przez pośredników, nad którymi tej kontroli mają mniej, jak rodzina lub szkoła. Czat ze swoją mieszaniną mediów i rówieśników pozwala badaczom na przyjrzenie się temu procesowi uspołeczniania z bliska.

JA w sieciowych stronach domowych: gender, tożsamość i władza w cyberprzestrzeni

Hugh Miller, Jill Arnold

h • li umączyła Agata Limanówka

)'• ■ I l.ul z: Miller H., Arnold, J. (2003). Self in Web Home Pages: Gender, Iden-iii .nul l\>wer in Cyberspace. W: G. Riva, C. Galimberti (red.). Towards CyberPsy-»liiilityy: Mind, Cognitions and Society in the Internet Age (s. 73-94). Amsterdam: l( )S Press.

Wprowadzenie

W ci^gu ostatnich dziesięciu lat w wyniku wzrostu i urozmaicenia technologii informacyjnych ropoczęła się wzmożona dyskusja dotycząca koncepcji JA i tożsamości - szczególnie, gdy zrozumiano, że część z psychologicznych kwestii społecznych interakcji niekoniecznie będzie zanikać w cyberprzestrzeni.

Z punktu widzenia późnego modernizmu lub postmodernizmu, JA jest elastycznym, zróżnicowanym, czasem ulotnym konstruktem, który musi być ustanowiony i utrzymywany przez wysiłki i zaangażowanie osoby, która jc sobie przypisuje (Gergen, 1991, 1996; Giddens, 2006). Wprawdzie, jak zauważył Gergen (1996)¹, jako skutek technologicznej i społecznej zmiany:

Z napływem zmieniających się warunków, wzrasta stopień trudności dotyczący precyzyjnego określenia, czym może być zawartość psychologicznego JA, jakie mechanizmy składają się na jego ekspresję, kiedy i gdzie one występują i jakim społecznym skutkom może służyć nieprzerwana wiara w takie wydarzenia.

1

W koncepcji Kennetha J. Gergena (ur. 1935) - przedstawiciela i propagatora kon-strukcjonizmu społecznego - tożsamość (podobnie jak rzeczywistość społeczna) to codzienne negocjowanie wyobrażeń dotyczących siebie i innych, narracyjne konstruowanie tożsamości w procesie jej bezustannej interpretacji (przyp. red. nauk.).