46 1. Pojęcia podstawowe
lSt = l—, lcSt = 10~2St. s
cm2
v = 0,517— = 0,517 St =51,7 cSt. s
Dla przyjętej gęstości ropy naftowej 900 kg/m3 współczynnik lepkości dynamicznej
T| = v ■ p = 51,7 • 10-6 • 900 = 465 • 10~4 ^ = 0,465 P = 46,5 cP.
m2
1 P = 1 puaz = 1—-—, 1 cP = 10~2P. cm-s
ZADANIE 1.5.7
Obliczyć dynamiczny jli i kinematyczny v współczynnik lepkości powietrza przy ciśnieniu P = 1 bar i w temperaturze T = 373 K (100°C). Zależność dynamicznego współczynnika lepkości od temperatury dana jest wzorem:
gdzie p0 = 17,2-10"6kg/(m-s) jest lepkością powietrza w temperaturze 0°C, a n = 0,683.
Współczynnik lepkości dynamicznej powietrza w temperaturze 373 K
vO,683
p = 17,2-10_6f *
/ 373 V l,273j
= 17,2-10'6-1,24 = 21,45-10‘6^-
m-s
Gęstość powietrza przy ciśnieniu otoczenia można wyznaczyć, korzystając z równania stanu dla gazu doskonałego (z równania Clapeyrona), przyjąwszy indywidualną stałą gazową R równą 287 J/(kg-K):
P • V = m • R • T =>P- — = R- T P ■ — = R • T, m p
zatem współczynnik lepkości kinematycznej powietrza w temperaturze T = 373 K
v
P
21,45-10~6 0,935
= 22,94-10~6 —.
s
ZADANIE 1.5.8
Dane są dwa wektory prędkości: v1 = -2 i + 5j - 3k oraz v2 = 3l + 2] + 2k. Obliczyć iloczyn skalarny i wektorowy tych wektorów prędkości.
Iloczyn skalarny wyznaczymy z relacji:
vi -?2 =vi*v2X +vlyv2y +vlzv2zt=(-2)-3 + 5-2 + (-3)-2 = -2. Iloczyn wektorowy obliczamy z wyznacznika:
T ] |
k | |
vtxv2 = |
vu vły |
Vlz |
V2x V2y |
V2 2 | |
I O 1! |
9j- |
i J k -2 5 -3! 3 2 2
= i
5 -3
2 2
- 2 -3 3 2
-2
3
5
2
= lOi -9j - 4k - (-6i -4j+15k)=16i -5j+19k.
Obliczyć iloczyn wektorowy i skalarny pary wektorów zależnych od współrzędnych położenia w postaci: v, =xi +yj +zk oraz v2 =xyi -xyzj + xzk.
Iloczyn skalarny pary wektorów v{ i V2 ma postać:
v, ■ v2 = x • xy + y ■ (-xyz) + z ■ xz, Vj • v2 =x2yi - xy2zj + xz2k, dla iloczynu wektorowego mamy:
v,xv2 =
i j k
x y z xy - xyz xz
= xyzi + xyzj - x2yzk - (~xyz2 i + xyzj 4- xy2k),
V, x v2 =(xyz+ xyz2)i -(x2yz + xy2)k.
ZADANIE 1.5.10
Korzystając z twierdzenia Greena, obliczyć całkę cf(x4-y)dx-2xdy względem krzywej łama-
L
nej tworzącej trójkąt pokazany na rys. 1.21, gdzie L jest obwodem trójkąta o równaniach boków x — 0, y = 0, x + y = 1.
Korzystając z tego, że całka względem obwodu może być zapisana jako suma całek względem odcinków tego obwodu, uzyskamy