CCF20120925004

-    Ja nie wiedziałam... - chlipała. - Ja słyszałam, jak tak mówił taki pan, który u nas kładł kafelki. Skąd miałam wiedzieć, że to jest brzydkie słowo?

—    No, to teraz już wiesz - powiedziała pani i chciała wrócić do literek, ale zobaczyła, że Julek wierci się na krześle i wyciąga w górę dwa palce.

—    Słucham, Julku — skinęła głową i lekko westchnęła.

—    Bo ja chciałem się zapytać, czy chłopcy mogą tak mówić? — zainteresował się Julek. — Te brzydkie wyrazy. Bo pani pow działa, że dziewczynki nie mogą, ale ja

jestem chłopcem i znam dużo takich wyrazów. Jeden jest na literkę „k”, a drugi na „ch” i....

-    Ja też, ja też!!! — zawołał Mar-celek, ale pani nie dopuściła go do głosu.

-    Przestańcie natychmiast! Chłopcy też nie mogą. Ani w ogóle nikt.

6