348 1 ■ Ceglarek, A. Zarzecka
Pożniwne zabiegi uprawowe pod ziemniaka są uzależnione od rodzaju gleby, przedplonu i terminu jego zbioru oraz zachwaszczenia pola.
Po zbożach (na polach niezaperzonych) należy zastosować pełen zestaw uprawek pożniwnych, natomiast po roślinach późniejszego zbioru można liczbę zabiegów ograniczyć, łącząc pożniwne z jesiennymi. Na polach zaperzonych do zabiegów pożniwnych trzeba włączyć mechaniczne lub mechaniczno-chemiczne zwalczanie tego uciążliwego chwastu.
Pierwszym zabiegiem po zbiorze zbóż powinno być głęboszowanie. Spulchnia ono i rozluźnia warstwę podomą, likwiduje podeszwę płużną i sprzyja głębszemu ukorzenieniu się roślin. Kolejnym, bardzo ważnym i niezależnym od głęboszowaoB zabiegiem pożniwnym jest podorywka na głębokość 8-12 cm, a przy wysofcffll ścierniskach i na glebach zwięzłych gliniastych nawet na głębokość do 15 cm. W miarę pojawiania się wschodzących chwastów podorywkę należy pielęgnować broną zębatą, talerzową lub kultywatorem z broną. Zabiegi te powtarza się 2-3-krotnie. Wcześnie wykonana podorywka zapewnia szybką mineralizację ścierniska lub rotr drobnionej słomy, zabezpiecza przed nadmiernym ubytkiem wilgoci z gleby, przyspiesza niszczenie chwastów i umożliwia wczesny wysiew międzyplonu ścierniskowego.
Na polach zaperzonych po głębokiej podorywce należy zastosować bronę lub kultywator o zębach sprężynowych w celu wyciągnięcia rozłogów perzu na pc* wierzchnię. Zabieg taki wykonuje się kilkakrotnie i dopiero wysuszone rozłogi przyoruje, stosując głęboką orkę przedzimową. Do walki z perzem można także wykorzystać dość pracochłonną metodę „zmęczenia perzu . Polega ona na 2t3 krotnej podorywce z jednoczesnym bronowaniem i głębokim przyoraniem pola jesień ią.
Chemiczne zwalczanie perzu wymaga zastosowania herbicydów w zespole uprawek pożniwnych, gdy perz osiągnie fazę 4—6 liści, czyli 15—20 cm wysokości* Można stosować m.in. następujące preparaty: Roundup 360 SL, Fusilade Super EC, Agil 100 EC, Focus Ultra 100 EC.
Jesienne zabiegi uprawowe pod ziemniaki na glebach średnich i zwięźlejszych są połączone z nawożeniem fosforowo-potasowym i obornikiem. Po okopowy ch i roślinach późnego zbioru zabiegi jesienne mogą być ograniczone do kultywatorpr wania, talerzowania i orki przedzimowej. Orkę przedzimową, z jednoczesnym przyoraniem nawozów fosforowych i potasowych oraz obornika, należy wykonać na głębokość 30-35 cm pługiem z przedpłużkiem. Na glebach o płytkiej warstwie akumulacyjnej należy orać płycej - na głębokość około 25 cm. Kierunek orki przedzimowej powinien być w miarę możliwości prostopadły do kierunku sadze&jHB Orka przedzimową jest najważniejszym zabiegiem uprawowym wykonvw'any£|| jesienią i ma na celu równomierne rozmieszczenie składników organicznych i mineralnych w glebie, zniszczenie chwastów przez ich głębokie przyoranie, zmagazynowanie jak największego zapasu wody, spulchnienie głębokiej