DSCF5709

425

1. Burak cukrowy

Ji*

pawkę taką uzupełnia się nawozami fosforowymi w ilości 80—130 kg P2O5 na Zbyt duże dawki gnojowicy powodują pogorszenie jakości technologicznej

i buraka, a nie zwiększają plonu.

I

\ff Europie Zachodniej, gdzie uprawiano plenniejsze odmiany buraka niż w Pol-latach 1965—1985 zalecane dawki nawozów NPK w poszczególnych krajach yższe niż w Polsce i wynosiły (w kg/ha): 180—220 N, 120—140 P2O5 i 150— Dzięki takiemu nawożeniu gleby stały się zasobne w azot, fosfor i potas, a

pyod burak można także stosować gnojówkę w ilości 4—6 tys. 1/ha. Dostarcza się ^ pomocą specjalnych rozlewa czy na głębokość 8—10 cm. Gdy rozlewa się ją na j*^,jerzchnię gleby, wtedy gnojówka (podobnie jak i gnojowica) musi być nie-ę°_locznie wymieszana z glebą lub przyorana, aby uniknąć strat azotu. r po nawożenia mogą także służyć komposty, ale jak dotychczas mają one zna-jjje marginalne.

,jci nawozów z początku lat dziewięćdziesiątych zmniejszono (tab. 1.11).

Tabela 1.11. Powierzchnia zasiewów buraków i stosowane nawożenie

mineralne w krajach Unii Europejskiej (Draycott i in., 1997)

Kraj	Powierzchnia uprawy (tys. ha)	Stosowane dawki (kg/ha)
		N	P2O5	K2O
Austria	51	130	126	151
Belgi a/Luksemburg	107	165	126	178
Dania	66	110	69	115
Finlandia	33	142	95	65
Francja	428	130	HO	240
Niemcy	565	110	60	150
Grecja	45	150	103	48
Irlandia	33	160	100	220
Włochy	278	95	135	125
Holandia	121	151	117	143
Portugalia	1	165	155	90
Hiszpania	172	205	120	95
Szwecja	48	145	69	133
Anglia	177	105	65	125

W Polsce średni poziom plonowania buraka jest mniejszy, toteż wielkość dawek nawożenia mineralnego nie powinna być przesadna, ale dostosowana do żyzności gleby oraz stanowiska.

Burak cukrowy pobiera z nawozów azotowych około 60% potrzebnego mu azotu. Pozostałą ilość tego składnika, zużywanego do wytworzenia dużego plonu korzeni, czerpie z rozłożonej substancji organicznej gleby.