465
2. Burak pastewny
Korzenie przeznaczone na bieżące, bezpośrednie skarmianie przykrywa się warstwą słomy, a następnie dość cienką warstwą ziemi, co gwarantuje lepsze schłodzenie korzeni, a przed zimowymi obniżeniami temperatury - ponownie słomą i drugą warstwą ziemi. Oo okrywania kopców stosuje się coraz częściej folię, która zastępuje słomę. Sposób ten jest mniej pracochłonny, a składowane korzenie czystsze.
Bardzo ważne jest kontrolowanie temperatury wewnątrz kopców i ich wietrzenie w przypadku zbyt wysokiej temperatury. W tym celu w czasie suchej pogody pozostawia się kalenice kopców nieprzykryte ziemią bądź w określonej odległości zakłada się wywietrzniki (otwory), które należy zabezpieczyć przed wodą z opadów mogącą przedostawać się w głąb kopca.
Korzenie buraka pastewnego można kisić i suszyć, nadają się do tego celu głównie odmiany cukrowo-pastewne o wysokiej zawartości suchej masy. Zakisza-nie korzeni ubogich w suchą masę jest związane z dużymi stratami, a ich suszenie -bardzo kosztowne. Aby proces kiszenia korzeni odmian cukrowo-pastewnych odbywał się prawidłowo, można do kiszonki dodawać benzoesanu sodu. Hamuje on fermentację alkoholową, która mogłaby zachodzić w kiszonce wskutek dużej zawartości cukru w korzeniach buraka. Fermentacja ta powoduje znaczne straty kiszonki. Jest to jednak dodatek kosztowny i bardzo rzadko stosowany.
W pierwszym roku wegetacji rodzaj gleby i stanowisko oraz uprawa roli pod burak pastewny na nasiona są podobne jak w jego uprawie na paszę. Jako że w pierwszym roku wegetacji celem uprawy jest uzyskanie dużej liczby sadzonek o masie 150-450 g, nawożenie azotem powinno być mniej obfite. Na 1 ha stosuje się (w kg): 30-40 N, 60-80 P2O5 i 80-100 K2O. Wielkość dawek nawozów zależy od rodzaju gleby i przedplonu. Na glebach żyznych, zasobnych w składniki mineralne, dawki mogą być mniejsze.
Wysiew na sadzonki jest późniejszy niż na paszę. Najkorzystniejszy termin siewu przypada na II dekadę maja, dobre wyniki uzyskuje się także, siejąc w III dekadzie maja. Podane terminy siewu są właściwe, gdy nasiona znajdą w glebie dostateczną ilość wilgoci, aby skiełkować, co gwarantuje dobrą obsadę roślin. Na glebach o wadliwych stosunkach wodnych wysiew powinien być wcześniejszy, gdyż susza ogranicza kiełkowanie. Rozstawa rzędów wynosi podobnie jak dla buraka cukrowego 45-50 cm. Na sadzonki wysiewa się, najczęściej siewnikami rzędowymi, około 20 kg/ha kłębków wielokiełkowych. Zasady dla odmian jednokiełko-wych jak dla buraka cukrowego.