CiaKir C. Szwtoo / Ki uc/e do oznaczania owadów
i gatązto i mg rea^
gatunków tej gJJ?
Morza Śródziemni;
nieruchomieją, często w pozycji imitującej kawałek patyczka lut nawet na silne bodźce (tzw. stan katalepsji). Spośród wielu najczęściej hodowany jest Badllus rossl L. (pochodzący z basenu ona indyjski Carauslus morosus L.
Drugą grupę morfologiczną (zwaną llśćcami) cechuje ciało szerokie i granej brzusznie spłaszczone z szerokimi tylnymi skrzydłami i mocno skróconymi pokrywy Kształtem I zielonym ubarwieniem ciała przypominają one liście drzew i krzewą,, pomiędzy którymi straszyki te przebywają W Polsce gdzieniegdzie hodowane ą takie gatunki, jak. południowo azjatycki liśctec PhyWum bloculatum L. oraz znacznie od niego większy, uzbrojony potężnymi kolcami Extatosoma tiaratum osiągający 130 mm długości. Większość straszyków jest łatwa w hodowli I mało wymagająca, częsty jest także u nich rozwój dzleworodny, czyli partenogeneza. Przechodzą rozwij niezupełny.
5.10. Górczyki (Grylloblattoptera, Grylloblatłida) *
Liczba gatunków -Wielkość-‘fi•ybżycia-Występowanie —
Cechy charakterystyczne -
na święcie ok. 20
ok. 20 do 30 mm długości dala
wszystkożerne
tereny górskie Ameryki Płn., Dalekiego Wschodu, Japonii
wysokogórska grupa, bardzo ważna w rozważaniach filogenetycznych
campodtifonnir, C - Calloisiana nipponensis; A na podstawie Bej-Bienko 1976, B na podał. Grassć 1965, C-na podstawie Razowski 1987, zmienione
Niewielki, liczący tylko kilka gatunków, rząd owadów górskich. Wyglądem i budową dała przypominają skorki, karaczany i świerszcze (ryc. 78). I przez niektórych badaczy uważane są za ważną ewolucyjnie grupę, z której mogły Wywodzić się wymienione wyżej rzędy owadów.
5. Charakterystyka rzędów owadów
c,aio średniej długości (ok. 20-30 mm) jest wydłużone, żółtawo ubarwwne , aczskrżydłe. Wykazują rozwój niezupełny. Dotychczas znane są z Ameryki Pin.. Dalekiego Wschodu i Japonii, gdzie zasiedlają ekosystemy górskich lasów.
Liczba gatunków -Wielko# -Tryb życia -
Występowanie -Wymienione gatunki -
Cechy charakterystyczne -
ok. 100 notowanych w Polsce, na świecie ok 20 000 od 3 do 60 mm długości dala głównie roślinożerne, są też żywiące się pokarmem mieszanym
łąki, murawy kserotermiczne, zbiorowiska zadrzewione, a także w glebie i w pobliżu ludzi pasikonik zielony, mrowiszczak mrówkomirek, siod-larka, turkuć podjadek, skakuny, łatczyn brodawnik, siwoszek błękitny, trajkotka, siodłarka, wątlik, świerszcz domowy, śpieszek cieplarniany większość ma mocną, skoczną trzecią parę odnóży, często wydają głośne dźwięki (np świerszcze, pasikoniki, szarariczaki)
W faunie krajowej przeważają formy średniej wielkości, chociaż często spotykane są też gatunki osiągające 60 mm długości (pasikonik zielony Tettigonia mćissima L.), a także gatunki mające zaledwie 3 mm długości ciała (mrowiszczak mrówkomirek Myrmecophila acervorum Panz.).
Ryt. 79. Prostoskrzydłe (Orihopiera): Ensifera —• A - pasikonik zielony Ttlligomś virilli$sim (Telligoniidae), B - turkuć podjadek Grytlotalpa gryjhtalpa (Gryliotel-pidao), C - świerszcz polny Gnjlhu cumptttnt; (Cryłlidar); Caełifera — D - konik Chorthippus albomargimitut (Acrididae); A, D na podst. Razowski 1987; B, C na podsl. Kaestner 1973, zmienione
127