DSCN1589

bo*K«\0 *****

Media i terroryści. Gzy zastraszą nas na imlep i I

i wydawców. Podkreślono, że dziennikarzom nie wolno wipimt I terrorystów przez potęgowanie strachu opinii publicznej⁰.

Antyterrorystyczny PR, czyli rekomendacje dla sztabów kryzysowych

'Wiele wskazuje na to, że terroryści uważnie obserwują i analizują media - przede wszystkim globalne, światowe, ale również główne media krajowe w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii czy Francji To ich reakcja jest miarą sukcesu lub niepowodzenia aktu terrorystycznego. Często terroryści odpowiednio modyfikują swoje akcje i plany.

Analogicznie, choć bardziej systematycznie, postępują władze państwowe, jak wiadomo, ośrodki informacji rządowej, wydziały pubiie rtUlwni. prowadzą stały monitoring wszystkich ważniejszych mediów z różnych punktów widzenia. Także poszczególne akty terrorystyczne 1 organizacje przestępcze nie są zaniedbywane w tych analizach. Należą one do sfery tak zwanego białego wywiadu. Komputerowa analiza tekstów pozwala stworzyć wykresy zainteresowania, tak ogólne, jak i według tematów, tym samym ułatwiając przygotowywanie atrakcyjnych materiałów prasowych. Najwnikliwiej jest jednak obserwowany Internet - strony, e-maile, wyszukiwane tematy itp. Policja powinna zatrudniać rudników z dobrym przygotowaniem dziennikarskim. Oczywiście działania takie wymagają przygotowań, znacznych nakładów finansowych, ale z pewnością się opłacają jako środek prewencji i działania PR kryzysowego.

Brigjtte Nacos w podsumowaniu analizy centralnej roli mediów wobec terroryzmu sformułowała dziesięć rad dla sztabów antyterrorystycznych i zarządzania kryzysowego”. Choć nie są

> May injWsfc teks nkomendacil rob. Imptfwww.iiKdiilaw.rWM otfwł_U«WrtfOfriWc-decM706M0SJKm

* B: Nacos, Maa-Medlated Tcrroriim, The Central Kale ofthe Maile w Terrorlm and Cemeenemńm. Rowman and Littk&id Publisher!, OiM 2002,1,,171-IK)_

gne całkiem odkrywcze, to z cały pewnością Łydy potykane db l&taltowania wrażliwości medialnej członków tych zespołów:

Ii Informować! Systematyczne podawanie obywmdom i mediom informacji to nie luksus, lecz unpencyw, zarowas w trakcie, jak i po ataku terrorystycznym.

I Szefowie sztabów kryzysowych i rzecznicy muszy znam-mieć, że media, a w szczególności telewizja i rwbo, rymy-bardziej skutecznymi środkami uspokajania nastrojów.

3.    Sztaby kryzysowe muszy wykorzystywać media masowe jako zasadniczy instrument dia poprawiana i koordynowania ich wysiłków antykryzysowycb- szczególnie gdy chodzi o powiadomienie ludzi, co majy robić, a czego unikać.

4.    Przygotowany, współpracujycy ze sztabem kryzysowym personel powinien na bieżąco monitorować n*du kasowe w czasie kryzysu i zaraz po nim. aby sprawdać dokładność informowania, a gdyby zostali wzięci okładowy - upewnić się, czy informacje medialne nie rasrtodry akcji ratunkowej.

5.    W sztabach należy pamiętać, te w obliczu poważnych wydarzeń dziennikarze sy skłonni współpracować z władzami; w takim wypadku media mogą być pomocne przy pokonywaniu kryzysu.

6.    jakkolwiek dziennikarze będą się domagać dopuszczenia do miejsc wydarzeń, uzasadnione jest ograniczenie łub zakazanie takiego dostępu, jefo może to narazjć bezpieczeństwo zakładników, ratowników albo negocjatorów łub w Inny sposób zaszkodzić akcji antyterrorystyczne).

7.    Ograniczanie swobody słowa nie jest wskazane, jednak w szczególnych wypadkach, gdy istotnie trzeba zachować w tajemnicy pewne informacje, zasada .wyraźnego i aktualnego niebezpieczeństwa’” dla ludzkiego żyda lub racji

* Autorka odnosi Uf tuta; do powszechnie mano w Stanach Bitwa* nych Interpretacji zasady wolności prasy. kolta jk*. tc» sraaca .wrafMgs l aktualnego zagrożenia' dopuszczalne Jea chwóowt ugmaanw ttj Wada. mentalnej dla demokracji wolności-enłt nie wolno toztoeC Jakuba, uk kinowul_-    ■    ~    - -i