DSC07301

artykuły

cze wówczas, obszarów wyspowych. W batonie połączyła się zatoka Leszczyna Grabina - Zabłocie z zatoką Jadowniki Strzelce Wielkie (rysunek 20). Połączenie to nastąpiło przez zalanie obszaru lądowe

stycznych skalach występuje drobny muskowit oraz. obficie detrytus zwęglonej flory, a nawet cienkie war siewki węgla. W materiale zlepieńcowatym spotyka ;j_ę dość często drobne fragmenty skal pochodzących z podłoża. Są to różnobarwne, pstre okruchy ilow

^{Bal011 Poat}«P    M rodkowojurajskiej wy-

ra/mc wpłynął na rozszerzenie zasięgu utworów batonu w stosunku do kujawu (rysunek 20). Rozazc-t/cme to uwidacznia się w około 30 otworach wiertniczych, w których utwory batonu wykraczają poza osady kujawu, osadzając się bezpośrednio na starszym podłożu przedjurajskim (m.in. rysunki 18 i 19). Utwo-i y batonu opanowują tereny lądowe w rejonach Woli-ea Niżowa Wiśniowa 4 i 6, Grabie 2 - Niepołomice Puszcza Grobla i szereg innych stref przybrzeżnych ograniczających wspomniane zatoki (pa-I codo liny), wpływając na zmniejszenie, szerokich jeszgo Grabie Grobla. Pozostałe zatoki (obniżenia) rozbudowują się i rozszerzają, ale stanowią jeszcze oddzielne elementy rynnowe. Łączyły się one prawdopodobnie z otwartym morzem od południa (i być może od strony zachodniej), wpływającym już w batonie wybitnie na morski charakter i rozwój osadów w tym rejonie. Wpływ środowiska morskiego zaznaczył się w tych rynnach szczególnie mocno w strefach oddalonych od brzegów (np. Leszczyna, Jadowniki 5 Brzesko I), gdzie, wśród skal ilasto-piaszczystych, występują wkładki skał węglanowych. Najliczniej obserwujemy je w otworze Brzesko I (szczególnie wyżej w kcloweju), jako kilku do kilkunastocentymetrowe wkładki szarych wapieni, politycznych i skryto-krystalicznych z żyłkami pirytu. Utworom tym towarzyszą szczątki makrofauny (małże, fragment belem-nita), a także wskazująca na baton mikrofauna (oznaczenia K. Morawskiej).

W otworach położonych bliżej strefy brzeżnej, typ litologiczny osadów jest nieco inny. Są to mułowcc i iłowce ciemnoszare, na ogół bezwapniste, lub słabo wapniste, niekiedy z wtrąceniami jaśniejszych piaskowców drobnoziarnistych, często zailonych. Nie-

n, tją Iml.lim; grub-. i mmi i i zle

pieńcowatą, są różnobarwne. Występują w nich cza sem okruchy skorup fauny. We wszystkich silikokla ców i piaskowców.

W obszarze badanym Hora doggerska z wierceń była ju/ opracowywana przez różnych autorów. Wstępne badania roślin z tych osadów znajdują się w teczkach otworów; Pojawię I, Mikluszowice 1, Puszcza 2 i Wiśniowa 3 (w: [122]). Z utworów tych flora była badana z wierceń I *Pl^{as 2} I * 111 i Siercza I [98]. Na ówczesnym etapie badań, wiek tej flory określany był na bajos baton.

Podobne utwory, prawdopodobnie rzcczno-lądo-we wyższej części jury środkowej, stwierdzono również w otworze Tarnawa 1. Na podstawie wstępnych obserwacji i korelacji karotażowej (brak mikrofauny) wydaje się, że są to utwory wiążące się z osadami obejmującymi profil doggem od wyższej części kują wu środkowego do kcloweju (rysunek 18). W dolnej części występują iłowce węglistc ciemne, z wkładkami piaskowców jasnoszarych oraz z licznymi wkładkami węgla oraz z obfitą zwęgloną florą, w tym z fragmentami drzew i gałązek. W ogólnej ocenie osad ten sprawia wrażenie utworu, który do zbiornika dostał się drogą rzeczną. Wyżej, w profilu doggem otworu Tarnawa I, z pewną luką w rdzeniowaniu, występują piaskowce szare, drobnoziarniste, bezwapniste, zawierające również zwęglone szczątki roślin. Ponad nimi leżą piaskowce czerwono-różowe, bezwapniste, z wkładkami i łowców i mułowców czerwonych. Mogą one pochodzić ze zniszczenia podłoża permo-triasowego, które występowało bardzo blisko tego otworu, m.in. na południe od niego (rysunek 23). Piaskowce te przedłużają się jeszcze w górę profilu dog-gerskiego tego otworu, przechodząc następnie w piaskowce wapniste, wapienie piaszczyste oraz wapienie z krynoidami i gąbkami oksfordu.

Kelowcj. Utwory kcloweju wykazują jeszcze szerszy zasięg od osadów batonu. Obszar ten jednak nie uległ w tym czasie całkowitemu zalaniu. Morze przykryło już obszar całego zrębu rzeszotarskiego, w tym nie zalane w klijawic i batonie NW i SE jego części (Kurdwanów, Kzes/otary I i 2 oraz Raciechowice 1 i Wiśniowa IG I). Zalany został również częściowo ląd w rejonie Dąbie Wyeiąże 6 (rysunek 20), pozostała jednak jeszcze nadal niewielka wysepka w okolicach otworu Wyeiąże 5. Zmniejszyła się również w kolo weju wyspa pomiędzy Puszczą Bochnią Iwkową. Podobnie nic zalana w kcloweju była duża strefa lądu między Kn/imiciza Wielką a Biadolinami \ dalej w t\m kiciunlcu po okolice Zakliczyna ' bka. IV pełne go pokrycia osadami jurajskimi całego obszaru dojdzie dopiero w początkach jury górnej, w oksford, ic

273

;/r ó ?00(*