Wykorzystanie dźwigni w zarządzaniu przedsiębiorstwem
do uniknięcia strat przez akcjonariuszy akcji zwykłych.
Przykład 6
Rozpatrywane są dwa alternatywne (wzajemnie wykluczające się) warianty finansowania przedsięwzięcia, a mianowicie: wariant A - finansowanie kapitałem własnym (akcje zwykłe), wariant B - finansowanie w 50% kapitałem własnym (akcje zwykłe) i w 50% długiem (obligacje). Zakładamy także, że spółka płaci podatek dochodowy w wysokości 34%. Przedstawione warianty finansowania dotyczą tego samego projektu, a więc zysk operacyjny przed spłatą odsetek i opodatkowaniem jest jednakowy w obu wariantach.
Wyszczególnienie |
Wariant A |
Wariant B |
Zysk operacyjny (KBIT) |
80.000 |
80.000 |
Odsetki |
- |
6.000 |
Zysk brutto |
80.000 |
74.000 |
Podatki (34%) |
27.200 |
25.160 |
Zysk netto |
52.800 |
48.840 |
Kapitał własny |
120.000 |
60.000 |
Liczba akcji zwykłych |
12.000 |
6.000 |
Kapitał obcy (obligacje) |
- |
60.000 |
Zysk na akcję (EPS) |
4.4 |
8.14 |
ROA |
44% |
40.7% |
ROE |
44% |
81.4% |
W prezentowanym przykładzie analizujemy efekt dźwigni finansowej. Badany jest wpływ długu o stałym oprocentowaniu na zyski akcjonariuszy i poziom ryzyka akcji zwykłych. Należy również zauważyć, że niepewność związana z realizacją zysku operacyjnego (EBIT) powoduje, że inwestowanie wiąże się z ryzykiem. W naszym przykładzie przyjmujemy, że stopień ryzyka związanego z realizacją tego zysku jest jednakowy w obu wariantach finansowania, pr/.cz co kwestia ryzyka jest wyłączona z tych rozważań.. Zysk netto w wariancie B jest niższy (48.840 w porównaniu z 52.800 w wariancie A), w związku z zapłaceniem odsetek w wysokości 6.000 zł. i zapłaceniem podatku dochodowego w wysokości 34% od zysku brutto. Jednak, zysk na akcję (EPS) wzrasta z 4,4 do 8,14 zł. Z analizy tej wynika, że wykorzystanie kapitału obcego wpływa na zysk osiągany przez akcjonariuszy z jednej akcji, przy stałej stopie oprocentowania obligacji i danej stopie zwrotu z aktywów przedsiębiorstwa. Zmiana w EPS jest dodatnim efektem zastosowania dźwigni finansowej spowodowanym użyciem do finansowania firmy długu o stałym oprocentowaniu. Wynika to z tego, że firma płaci 10% odsetek od kapitału w wysokości 60.000 zł zgromadzonego przez emisję obligacji, a efektywny koszt tego kapitału obliczony w odnicsienu do zysku netto wynosi:
f(l - 0,34) x 0,1 ]x 100% = 6,6%
W obliczeniu zastosowano formułę:
d-t)xr
gdzie:
t - stawka podatku dochodowego
r - stopa oprocentowania obligacji
Wracając do analizowanego przykładu należy zauważyć, że efekt dźwigni finansowej wystąpił w wariancie B dzięki zmianom w strukturze kapitału. Zastosowanie obcego kapitału pozwoliło uzyskać podwyższenie rentowności kapitału własnego. Firma - w wariancie B omawianego przykładu - zarobiła więcej niż zapłaciła posiadaczom obligacji. Efekt dźwigni finansowej wynika z różnicy pomiędzy efektywną stopą wydatków na obligacje (6,6%), a stopą zysku ( 40,7%) osiągniętą przez firmę z całego zainwestowanego kapitału.
Zaprezentowane przykłady wskazują, że firma w swojej polityce finansowej powinna zwracać dużą uwagę na poziom zadłużenia. Ustalając dopuszczalny poziom zadłużenia należy brać pod uwagę różnicę pomiędzy zyskownością firmy a stopą oprocentowania dostępnych kredytów. Firma powinna rezygnować z kredytowania, jeśli w dłuższym okresie czasu nie jest w stanie osiągnąć większej stopy zysku na kapitale własnym, niż wynosi stopa oprocentowania kredytów.
279