Ocena finansowa przedsięwzięć rozwojowycn
wtórnym. Pierwotny rynek papierów wartościowych jest rynkiem nowych emisji, a więc dostarcza funduszy na finansowanie inwestycji kapitałowych przedsiębiorstw. Podstawowi rola rynku wtórnego polega na stworzeniu możliwości obrotu papierami wartościowymi (dokonywania transakcji szybciej) i zmniejszeniu ryzyka.
- dochód z obligacji - może składać się z dochodu z różnic kursowych oraz dochodu z odsetek. Metody naliczania odsetek są zróżnicowane w zależności od rodzaju obligacji. Odsetki są płacone co najmniej raz w roku, najczęściej jednak m razy w roku, tj. co 3 lub 6 miesięcy. Prospekt emisyjny określa warunki płatności.
Obligacje należą do tego rodzaju dokumentów, w których dłużnik (emitent) stwierdza swoje zobowiązanie względem wierzyciela (obli-gatatoriusza). W dokumencie tym emitent zobowiązuje się do wykupienia obligacji i wypłacenia należnych odsetek (jest to więc papier wartościowy przynoszący stały dochód).
Do wyceny bieżącej wartości obligacji (rynkowej ceny obligacji) o stałym oprocentowaniu i odsetkach płaconych co roku stosuje się modyfikację wzoru (powyżej podanego) na wartość papieru wartościowego, a mianowicie:
(1+0"
( I ] |
+ |
f M 1 |
id+0'J |
1(1+0" | |
I I \+r (1+r)2
/
+...+-
0+0"
gdzie:
P0 - cena obligacji (bieżąca wartość obligacji) (ang. value of a hond),
/ - roczna kwota odsetek,
M - wartość nominalna obligacji (ang. maturity value, par value), r - stopa dyskontowa (ang. ratę of return), n - liczba lat do momentu umorzenia długu,
/ - czas płacenia odsetek,
PV/FAkn - współczynnik dyskonta płatności rocznych wypłacanych na końcu każdego roku przez n lat,
PVIFkn - współczynnik dyskonta sumy otrzymanej w roku n.
Cena obligacji o stałym oprocentowaniu stanowi sumę przepływów pieniężnych (CF) zdyskontowanych do moment wykupu danej obligacji. W przypadku obligacji o stałym oprocentowaniu przepływami są regularne płatności odsetkowe dokonywane prze cały okres życia danej obligacji oraz zwrot kapitału w dniu jej wykupu. Posiadacz obligacji w trakcie istnienia stosunku kredytowego otrzymuje corocznie pewną stałą sumę z tytułu oprocentowania oraz zwrot pożyczonej kwoty w momencie umorzenia długu (wykupu obligacji). Jeśli obligacje są określane mianem instrumentu finansowego o stałym oprocentowaniu to oznacza, że dochód posiadacza obligacji jest z reguły stały w całym okresie istnienia stosunku kredytowego i jest cx antę znany. Proces decyzyjny związany z wyceną wartości obligacji pozwoli prześledzić nam zaprezentowany poniżej przykład liczbowy.
Przykład 1
Rozważmy obligację 3 letnią o wartości nominalnej 100 zł. Obligacja jest oprocentowana na 10 %, a więc roczna kwota odsetek wynosi 10 = (0,01x100). Odsetki są płacone po upływie roku. Stopa rynkowa przyjmie kolejno wartości 8 %, 10 % i 12 %.
Przy obliczaniu bieżącej wartości tej obligacji (ceny) wykorzystuje się podany wyżej wzór:
1) Jeśli rynkowa stopa procentowa wynosi 10% i n = 3 lata, współczynniki dyskonta są następujące:
PVIFAkml0tnm:, = 2,4869 ^^-,0.^3=0,7513
P0 = 10x2,4869+100x0,7513 = 100
Rynkowa stopa procentowa (stopa rentowności) jest równa stopie oprocentowania obligacji wynoszącej 10%. Obligacje będą sprzedawane po cenie 100 zł, a więc cena obligacji będzie równała się jej wartości nominalnej.
2) Jeśli rynkowa stopa procentowa wynosi k = 12 % i n = 3 odpowiednie współczynniki dyskonta są następujące:
383