Ocena finansowa przedsięwzięć rozwojowycn
W badaniu opłacalności przedsięwzięć rozwojowych o charakterze rzeczowym wykorzystuje się szereg metod oceny finansowej zwanych także technikami budżetowania inwestycyjnego. Najważniejsze z nich to:
1) okres zwrotu (Payback Period - PP),
2) zwrot z inwestycji (.Return On Investment. - ROI),
3) wartość zaktualizowana netto (Net Present Value - NPV),
4) wewnętrzna stopa zwrotu (Internat Ratę Of Return - IRR, Di-scounted Cash Flow).
5) wskaźnik rentowności (Profitability Index),
Okres zwrotu PP jest kryterium uwzględnianym w podejmowaniu decyzji o pozyskaniu zwrotu finansowego równego wielkości nakładów kapitałowych. Okres zwrotu określa odcinki czasu, w których wolne środki (nadwyżki) finansowe generowane dzięki projektowi powinny pokryć początkowe nakłady inwestycyjne. Nadwyżki te obejmują zysk netto i amortyzację, a obliczane są dla kolejnych lat funkcjonowania przedsięwzięcia. Posługując się kryterium okresu zwrotu, przedsiębiorstwo dąży do jego minimalizacji. Oznacza to minimalizację czasu, w którym zaangażowany jest zainwestowany kapitał. Wyższą efektywność projektu, którego okres zwrotu jest krótszy, uzasadnia się tym, że wcześniej odzyskuje się nakłady, które następnie można zainwestować.
Okres zwrotu wyraża się zwykle w latach lub miesiącach, co zobrazuje poniższa formuła:
PP = ^~
CF
gdzie:
C0 - początkowe nakłady (środki zainwestowane),
CFn - okresowe przepływy pieniężne.
Okres zwrotu oblicza się więc jako iloraz początkowych nakładów i okresowych (rocznych, kwartalnych lub miesięcznych) nadwyżek finansowych. Jeśli w poszczególnych okresach nadwyżki finansowe nie są jednakowe, to powyższy wzór nie może zostać zastosowany. Należy wtedy kwotę zainwestowanych środków porównać do skumulowanych przepływów pieniężnych. Rok, w którym nakłady poniesione zostaną zrównoważone przez te nadwyżki, będzie zamykał okres, w którym nastąpi zwrot początkowych nakładów. Sytuację taką ilustruje poniższy przykład.
Przykład 1
Firma rozważa dwa projekty inwestycyjne: projekt A i projekt B. Należy wybrać projekt A lub projekt B, ponieważ projekty wzajemnie wykluczają się. Każdy z projektów wymaga tych samych nakładów kapitałowych l = 30 000 zł, lecz generuje różne wartości przepływów pieniężnych (cashflow) w kolejnych latach.
Obliczenie okresu zwrotu wymaga ustalenia ilości lat, w których nastąpi zwrot początkowego nakładu z wolnych środków finansowych generowanych przez projekt A i projekt B.
Rok |
Projekt A |
Projekt B |
cash flow |
cash flow | |
0 |
-30 000 |
-30 000 |
1 |
20 000 |
10 000 |
2 |
10 000 |
10 000 |
3 |
10 000 |
10 000 |
4 |
10 000 |
20 000 |
Okres zwrotu: |
2 lata |
31ata |
Projekt A zwróci o rok wcześniej poniesione początkowe nakłady w porównaniu z projektem B. Posługując się kryterium okresu zwrotu projekt A należy uznać za korzystniejszy.
Zalety i wady metody okresu zwrotu nakładów w ocenie przedsięwzięć inwestycyjnych przesądzają o zaliczeniu jej do prostych metod oceny finansowej, a więc zarówno o jej wykorzystaniu, jak i o konieczności uzupełnienia innymi metodami. Okres zwrotu nakładów jest najszerzej stosowaną metodą. Główną jego zaletą jest prostota i szybkość obliczeń. Metoda okresu zwrotu pozwala na wybór takiego wariantu, który umożliwia najszybsze odzyskanie początkowych nakładów. Należy jednak zauważyć, że okres zwrotu nie uwzględnia całego okresu funkcjonowania przedsięwzięcia, a więc nie obejmuje nadwyżek finansowych wykraczających poza okres zwrotu. Można przyjąć, że w ten sposób zmniejsza niepewność przyszłego cashflow.
365