IMG00030

I. Obliczenia wytrzymałościowe w przypadku obciążeń stałych

wydłużenie zaś sprężyny mającej n zwojów

(2.32)

_ 8 PD^ln Gd⁴

gdzie D - średnica walca zawierającego środki ciężkości przekrojów poprzecznych drutu tworzącego sprężynę (por. rys. 3.12).

2.4. Zginanie

2.4.1. Zginanie płaskie

Zginanie płaskie zachodzi wówczas, gdy para sil o momencie M_g wywołująca zginanie działa w płaszczyźnie zawierającej oś belki oraz jedną z głównych osi bezwładności przekroju poprzecznego. Druga główna oś bezwładności przekroju pokrywa się wówczas z osią obojętną przy zginaniu.

Maksymalne naprężenia normalne powstają we włóknach położonych w największej odległości od osi obojętnej i muszą spełniać warunek

er -

Ml

W

(2.33)

przy czym k_g jest naprężeniem dopuszczalnym na zginanie - dla materiałów plastycznych k_g = k_r (dla żeliwa - patrz uwagi do tabl. 19.11); W-wskaźnikiem wytrzymałości przekroju na zginanie, równym ilorazowi momentu bezwładności przekroju J względem osi obojętnej [wzór (2.17)] przez odległość najdalszego włókna y_max

Z max

Wzory na momenty bezwładności przekroju względem osi obojętnej oraz wskaźniki wytrzymałości przekroju na zginanie dla niektórych figur podano w tabl. 1.2. Gdy dane są momenty bezwładności przekroju względem osi y i z, tzn. J_y, J_z,

oraz moment odśrodkowy J^ - J dF ■ yz, wówczas kąt, jaki tworzą z osiami y i z

F

osie główne przekroju, jest określony wzorem 2J_n

tg2a = ——(2.34) J _y J _z

a momenty bezwładności przekroju względem tych osi głównych

30