IMG00052

I. Obliczenia wytrzymałościowe w przypadku obciążeń stałych

3.4. Wyboczenie sprężyn śrubowych

Utrata stateczności (wyboczenie) sprężyny śrubowej wykonanej z drutu o średnicy d i z materiału o liczbie Poissona v = 0,3 nie jest możliwa, jeżeli stosunek wysokości swobodnej H₀ do średnicy podziałowej zwojów D spełnia warunek

^<2,62

D

Dla sprężyn o większej długości swobodnej, tj. gdy H₀>2,62D, utrata stateczności zachodzi przy ugięciu A > 0,813 H₀, gdy końcowe zwoje sprężyny ściskanej są podparte przegubowo ([22], t. 2, str. 71). W przypadku sprężyn ścis

kanych w sposób podany na rys. 3.11, dla stosunku modułu Younga E do modułu sprężystości postaciowej G wynoszącego E/G = 2,6 (jak dla stali sprężynowych), krytyczną wartość siły ściskającej określa wzór

Kr =

6,5 GJl₀ n D^ln

I-,		f
	1-6,865
i		V ^0 '

(3.23)

gdzie: G - moduł sprężystości postaciowej, J- moment bezwładności przekroju poprzecznego drutu okrągłego względem średnicy: J=nd⁴/64, l₀ - długość początkowa sprężyny, D - średnica linii śrubowej sprężyny, n - liczba zwojów.

52