186 ROZDZIAŁ 17 Stwardnienie rozsiane
może się ono pojawić wywołane przepełnieniem jelit. Zaradzić temu można dzięki następującym metodom:
• Zwracaniu szczególnej uwagi na regularność defekacji i czas ich trwania.
• Maksymalnemu wykorzystywaniu odruchu żołądkowo-jelitowego.
• Odpowiedniemu stosowaniu czynników mechanicznych, takich jak zgięcie w stawach biodrowych podczas defekacji.
• Wykorzystaniu tłoczni brzusznej lub stymulacji palcami.
• Zalecaniu diety bogatej we włóknik, uzupełnianej, jeśli zachodzi taka potrzeba, o substancje zwiększające objętość mas kałowych, przy przyjmowaniu odpowiednich ilości wody.
• Jeżeli powyższe metody zawiodą, można zastosować inne leki, takie jak dokuzan sodu, środki przeczyszczające i wlewy doodbytnicze.
W jednym z badań u trzech czwartych mężczyzn i u ponad połowy kobiet w przebiegu SM stwierdzono zaburzenia funkcji seksualnych. U kobiet zaburzenia te były wtórne głównie do:
• zmęczenia,
• osłabienia czucia,
• obniżenia libido,
• problemów z osiągnięciem orgazmu.
U mężczyzn zmęczenie i obniżenie libido również były problemem, lecz poza tym mieli oni kłopoty z osiągnięciem i utrzymaniem erekcji.
Leczenie zaburzeń życia seksualnego jest dziedziną specjalistyczną i, jeśli to tylko możliwe, pacjenta należy skierować do odpowiedniej poradni seksuologicznej dla osób niepełnosprawnych. Poradnictwo i terapia seksuologiczna mogą składać się z następujących elementów:
• Bezpośrednich praktycznych wskazówek, takich jak określenie najlepszego momentu współżycia przy uwzględnieniu zmęczenia.
• Optymalizacji leczenia.
• Odpowiednich zaleceń co do kontroli funkcji pęcherza moczowego.
• Porad dotyczących stosowanych pozycji.
Spastyczność mięśni przywodzicieli może być szczególnym problemem, któremu można zaradzić poprzez fizjoterapię lub blokady nerwów obwodowych. Zaburzenia erekcji u mężczyzn leczy się na ogół za pomocą sildenafilu (Viagra). Jeżeli preparat ten nie jest tolerowany, wówczas można zastosować iniekcje z papaweryny. Do innych pomocnych technik można zaliczyć próżniowe prezerwatywy, środki wywołujące skurcz naczyń oraz czasami stosowanie protez penisa, cho-ciąż ta ostatnia metoda została w znacznej mierze wyparta przez Via-
grę-
Należy podkreślić, że na seksualność trzeba patrzeć w jak najszerszym kontekście - samo współżycie stanowi jedynie jego część.
Nie ma żadnych dowodów przemawiających za obniżeniem płodności pacjentów z SM.
Ból może stanowić trudny problem w przebiegu SM. U około połowy pacjentów występują chroniczne lub ostre zespoły bólowe. U części chorych stwierdza się napadowe zespoły bólowe, takie jak:
• neuralgia nerwu trójdzielnego,
• objaw Lhermitte’a (ból przy zginaniu karku),
• napadowy palący ból,
• bolesne napady toniczne.
Te napadowe zespoły bólowe dobrze reagują na leki przeciwpadacz-kowe, takie jak karbamazepina lub gabapentyna.
Ból przewlekły może być wywołany szeregiem przyczyn, na przykład:
• Bólem mięśniowo-szkieletowym, wtórnym do nieprawidłowej postawy, takiej jak uzależnienie od wózka inwalidzkiego prowadzące do bólu dolnej części kręgosłupa lub bólem barków wynikającym z popychania wózka inwalidzkiego.
• Przewlekłym bólem neuralgicznym, prawdopodobnie wtórnym do postępu choroby - może on reagować na karbamazepinę i/lub gaba-pentynę.
• Bólem wynikającym ze spastycznego napięcia mięśni - może on ustępować pod wpływem działań obniżających spastyczność, zwłaszcza przy stosowaniu toksyny botulinowej; lek ten może działać przeciwbólowo, nie tylko przeciwspastycznie.
Zapalenie nerwu wzrokowego jest jednym z głównych objawów występujących na początku SM. Dobrze reaguje ono na leczenie kortyko-steroidami. Jednak poza tym u pacjentów występuje szereg innych problemów, takich jak:
• rezydualne mroczki w polu widzenia,
• widzenie podwójne,
• niestabilność obrazu.
Objawy te niełatwo poddają się leczeniu. Objawowy zez może być korygowany przez konwergujące soczewki lub terapię toksyną botulino-