IMG13

IMG13



2)    w drugiej fazie, zwanej termofilną,^ poprzedzonej. choć nie zawsze, krótką fazą spoczynku^ namnażają się mikroorganizmy termofilne - bakterie, promieniowce i grzyby. Temperatura optymalna dla tych organizmówwahasię odt50 do 65°ę, a ich aktywność enzymatyczna kończy się w temperaturzei70-80°Q

3)    trzecia faza, określana jako faza schładzania, to okres, w którym temperatura powoli maleje, ponieważ produkcja i uwalnianie ciepła nie równoważą się. W tej fazie aktywnie degradują materie organiczna termofilne: bakterie, promieniowce i grzyby;

4)    w końcowej fazie jdojrzęwania kompostu (resyntezy kompostu) mikroorganizmy ja£zo|yńę, które przetrwały w postaci spor, oraz gatunki inwazyjne w dalszym ciągu prowadzą degradację jmaterii organicznej oraz resynteźę związków humusowych.

procesie stabilizacji kompostu zwiększa się procentowy udział kwasów huminowych, zmniejsza się zaś udział frakgi rozpuszczalnych w gorącej wodzie, a huminy, bituminy pozostają na nie zmienionym poziomie.

Wzrost temperatury w kompoście jest bezpośrednio związany z produkcją ciepła w procesach metabolicznych. Jak wynika z drugiego prawa termodynamiki, jedynie część energii jest kierowana do procesów biosyntezy, reszta jest uwalniana w postaci ciepła powodującego wzrost entropii otoczenia. Z obliczeń wynika, że bakterie tlenowe magazynują —60% energii w postaci biomasy, a —40% - energii materii organicznej uwalnianej w postaci ciepła.

6.9. Kluczowa rola mikroorganizmów

W skład mikrofloiy biorącej udział w procesie kompostowania wchodzą bakterie, z których dominującą rolę odgrywają Ipromieniowce (grupa taksonomiczna bakterii w randze typu) oraz \grzyby pleśniowe.jOprócz nich w skład łańcucha pokarmowego w niektórych fazach wchodzą pierwotniaki, grotki, „robaki”, a nawetjskorugiaki. Mikroorganizmy w kompoście biorą udział w proceśie:Q^ degradacji materii organicznej, J) resyntezy humusu ora^3j syntezy biomasy mikroorganizmów. Bilans tych przemian Ilustruje tabela 6.S.

lloóć składników (kg)

Składniki

przed kompostowaniem

po kompostowaniu

Kompost

brak

25-40

Materia organiczna stała

20-35

10-15

Składniki nieorganiczne

10-15

5-10

Woda

50-70

10-15

(40-60 kg odparowuje do atmosfery)

Odcieki

brak

0-2

*    biPIrLsię giikroorggiiigpy? W skład mikroflory biorącej udział

w kompostowaniu wchodzą rezydenci roślin i roślinnych odpadów organicznych oraz ^organizmy przypadkowo naniesione. Szacuje się, ze na powierzchni roślin, w zależności od surowca kompostowanego, znajduje się do ~2 tys. gatunków bakterii i kilkaset gatunków grzybów pleśniowych. Ich liczba w gramie biomasy dochodzi do kilku milionów. Jeśli materiał kompostowany jest zbyt jednorodny lub stosunkowo trudno degradowany, stosuje się szczepionki mieszanki mikroorganizmów produkowane przez różne firmy.

6.10. Główne grupy mikroorganizmów biorących udział w kompostowaniu odpadów organicznych

Kompostowanie stanowi dobry model studiowania zespołu mikroorganizmów, w szczególności takich parametrów ekologicznych, jak: bioróżnorodność, sukcesja i współzawodnictwo w czasie biodegradacji i biokonwersji materii organicznej w gradiencie temperatury.

W czasie procesu kompostowania odpadów organicznych dominują dwie grupy mikroorganizmów: bakterie, w tym należące do bakterii Actinobacteria (promieniowce), oraz grzyby. Usta dotychczas opisanych mikroorganizmów, w ogromnej większości hodowalnych, przedstawiona jest niżej.

6.10.1. Bakterie (Bacteria)

CL-Proteobacteria: Aerobacterium sp., Agrobacteńum tumefaciens, Bradyrhizobium elkami, Brevundimonas sp., Caulobacter sp., Mesorhizobium loti, Methylobacterium radiotolerans, Methylobacterium sp., Ochrobactrum anthropi, Oligella ureofytica, Paracoccus panthotro-phus, Porphyrobacter tepidarius, Rhizobium rhizogenes, Rhizobium sp., Sphingomonas sp., Sinorhizobium meliloti.    »

jl-Proteobacteria: Acidovorax delafieldii, Alcaligenes latus, Alcaligenes sp., Alcalige-nes xylosańdans, Burkholderia cępacia, Burkholderia gladioli, Comomonas testosteronu, Comomonas sp., Delftia acidovorans, Kingella kingae, Va'riovorax paradoxus.

y-Proteobacteria: Acinetobacter calcoaceticus, Acinetobacter johnsonii, Acinetoba-eter radioresistans, Acinetobacter sp., Enterobacter asburiae, Enterobacter cancerogenus,


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
problemy (373)(1) zwartą (choć nie zawsze w terminach uogólniających wyłożoną) koncepcją socjologicz
page0111 101 Rozum częstokroć (choć nie zawsze) traci swe ostrze w starości, ponieważ organa, za pom
5 (989) 114 tyczne ogólnopolskie, zmienne, tj. ewoluujące zgodnie z językiem ogólnym, choć nie zawsz
Społeczna Akademia Nauk ŁódźINTERESUJĄCE,CHOĆ NIE ZAWSZE ZNANE FAKTY Czy wiesz, że: • Życie
O sławie 17 siebie, już to, że mają niewysokie o sobie samych mniemanie. Sława często, choć nie zaws
Wersja 10.02.2015 Każda praca o charakterze poznawczym składa się z czterech etapów, choć nie zawsze
003 (43) Choroba dziecka Istotny wpływ na przeżycia emocjonalne rodziców jak i dzieci (choć nie zaws
Ważnym, choć nie zawsze docenianym przez samorządy, elementem działań na rzecz ograniczenia ilości
DSCN1442 14 Media i terroryści. Czy zastraszą nas na imW, w potocznym rozumieniu terrorystyczne, cho
s2(4) CZtiC II ZASTOSOWANI* godzin w tygodniu, j niektórzy - ponad 100 Ponieważ często (choć nie zaw
praca, dbałość o rodzinę i jej materialne potrzeby, praktyki religijne, choć nie zawsze demonstrowan
.Makroekonomia, wykład 10, (sem il) Cykl koniunkturalny - powtarzające się, choć nie zawsze regularn
IMG14 (13) f lODNIAj Stosunek do stron - poprzednia karalność i dane co do odbycia kary -Następnie
IMG13 (5) Błona śluzowa■■tyMaUB Wirusy dostają się do organizmu najczęściej poprzez błony śluzowe (

więcej podobnych podstron