f
Hyc .151. Przebieg powitaw»nla *ór wytpowych bornhardów w* J.
J. Pugha I H Smalla
dyrnanly inywowt n»*.<iuU do corai nilłiych powlgtitrml iiAwnywanu; Z — |Arna po wiattchnia (równania. Z. — powWrrahnla nltara utwortotia wtkuitk odprowaÓMwla i»U-
I Tropikalna powiat rrlinla (równania (*> t padymrritainl irnywowyml (I*). górami wyipowp. . ml typu Oilłócnwago (O), górirnl wyapowyrnl pod pokrywowy ml (W) wg i. IHkdala (IWO. IW-dyrnanly tmywowe nawtaiula do cofa* niniycii powlwithnk »«ównywanU; /. — |Am» po
II. n»viu»i>ili «1 w okopu Iowy th gAr wyłpowyah wg. i. iMgha (l*H) A >- powdwafhala UJ • cjalna (a) o podło i u Ulnlł iwl*lr<atym (kropki) I nlriwlalrralytn (Maakl). II — raawlpróo
inallny, Xf — powWuchnla pod pokrywowa, nlatówn* w twl«tku t róln* ndpornolrlg poó-lot a »kalntgn na wUlftanla ihrmUin*.
wywanla poatgpul* w ot>r*Ma podło** allnl* iwlrlritltfa, wynurraJa alg g*ry wytpow* iW»-dowan- im łkały nlrrwltliitlfl, C noki gór wyti»>w|r\li <«ta|ą alg równołagl* I wł»H«k
lago powitaj* rrównank* nawl|(u)«c« do (iorlomu oDMfaft. D — pnd<ileil*nl* obtttni I *•ywIraSł akinumaejl doprowadia do utwór rani* parem niltrrgo por łomu rfównanla, ponad ntr* «*»• •« ataj dwukopulow* góry wyjpowo * rtainnaiym |H>ii»n«m irównanla, a — powWirikajU wypita, li •• powlanchnl* niUra
III. <ll*lrukl« wlalrianlo I powalawanł* |u(AiA« ko|iulłlly<h w otiliararh «»w»wi*a|rt ki II. łlmalla (itl»). A — podlota akalna o rAlna) ggatoicl •icialln, I) — pokrywa • wlalrł«Ur»vwi (/.w) o fóloaj ii. 1*1*1 odarł w ratrtnolcl ot podalrtoicl polloH na wlalrianl*. C — "ł"u,,*r . kopuł podpokf ywowyen, »wi odpruwadranlami materiału awlaitralago, I) — bornliatdAw
uboższych w wodę, nachylenia podnóży — podymcntów, wynoszą
n podłoże Jest skalisto. W obszarach sawannowych u podnóża rót wyspo* J wych ulega wietrzeniu chemicznemu nie tylko materiał dostarczany *• ician, lecz także prałłożu skalno. W obrębie płaskich podnóży i
f a to doprowadza do powstawania grubych pokryw zwictrzclłno-proccs wietrzenia chemicznego, postępujący w głąb szybciej niż wic-■c fizyczne .‘ician skalnych, pogłębia kontrast pomiędzy górami w<yinł a zrównywanym przez spłukiwanie podnóżom. W zrównywa-
Powitawanlo *(>r wyspowych — inJAw wg M Thomasa (I9flł)
lAlc)«lna, it -- bofdhłul rotwi-ip(4 «|kulak wylrawlanU wlriurfitowrfo ,ar»nl» niiit*-rl»lii iwlctfl*lliw)w»c», C ffhni» nnywowa p*«!yn»«ntu r wuim l»-(*>, O • profil 'Vlrlr irnlowy o ilu>«| ml«f g _ łkaln* o i Alu*] «<lt<4cl m/4 irll-
^ ktArrfn titwIąiujK wielircnl« [•otlępujac*
tym mogą brać udział lakze dcflacja (S. Paasnrgc 190*1) i szeroko ioz-Jąco ni*; wody powodziowe (Cii. Cotton 1947), Między dostawą gruzu icniem może zachodzić: ii) równowaga, wówczas załom między ścin-9 podnóżem Jest ostry, b) dostawa może być mniejsza, a wtedy zacho-podgryzanic części przydennej, c) dostawa może być większa, a wtedy będzie zanikał jkkI rosnącą hałdą usypiskową, głównie w obszarach cle suchym.
Termin ..góry wyspowe" wprowdził do geomorfologii w 1900 r. W Itorn-t. W roku 1999 It. Wlllls zaproponował nazywanie icii „bornłiardomi", nazwiska odkrywcy. Obecnie Jedni stosują obie nazwy jako synonimy Stnmp 1999), inni hornhnrdnmi nazywają góry ostnńcowc powstało żuliście zaawansowanej pcdyplanacjl (I.. King 1948), lub góry ostań-0 o założeniach wietrzeniowych (R. Smali 1972). Wskazane są ustale-tcnninologlcznc.
owierzchnia zrównania
twój stoków nawiązujących do baz dcnudacyjnyeh doprowadza do anin wzniesień międzydolInnych. Przebieg i intensywność ich niszczeli rży od rozmiarów fragrnentacji, budowy geologicznej, stosunków nlcznych i warunków klimatycznych. Wskutek długotrwałego nlszczc-X wysokich grzbietów powstają niskie garby, a z tych pagóry l pało małych wysokościach względnych. Obszary górskie bywały tak dn-degradowane. żc w miejscu gór powstuwnły powierzchnie zrównane. Powierzchnie zrównania można klasyfikować na podstawie:
kryteriów morfograficzno-morfomctryeznych — stopnia i rozmia-zrównnniii.
kryteriów morfostrukturalnych stosunku powierzchni zrównania wy geologicznej,
kryteriów morfogcnctycznych — charakteru i przebiegu procesów ujących,