Kotwica0074

148 6. Projektowanie belek drewnianych

Współczynnik stateczności giętnej zależy od smukłości sprowadzonej

Areljn ⁼

fmjk

Gm_tcrii

(6.2)

gdzie:

Gm,crii — naprężenie krytyczne przy zginaniu, obliczone zgodnie z klasyczną teorią stateczności w belkach o przekroju prostokątnym;

Gm^crit —

7ib²EQ_tQs I G_n

Ijh \! Eo,mcan

(6.3)

b, h — wymiary przekroju belki, mm,

£0,05    — 5-proc. kwantyl modułu sprężystości wzdłuż włókien, N/mm²,

Eo,mean — wartość średnia modułu sprężystości wzdłuż włókien, N / mm²,

G_ntcm — wartość średnia modułu odkształcenia postaciowego, N/ mm²,

Id — długość obliczeniowa belki do wzoru (6.3), określona w zależności od rodzaju belki i sposobu przyłożenia obciążenia (tabl. 6.1), mm.

Wartości podane w tablicy dotyczą obciążeń działających w osi środkowej belki. Dla obciążeń pionowych, przyłożonych do górnej powierzchni belki, obliczeniową wartość zwiększa sie o 2h, zaś dla obciążeń przyłożonych do dolnej powierzchni redukuje się o 0.5/;, gdzie /; — wysokość belki.

Tablica 6.1. Stosunek długości obliczeniowej belki lj do długości rzeczywistej / (wg PN-B-0315(k2000)

Rodzaj belki i obciążenia	la l
Swobodnie podparta, obciążenie równomierne lub równe momenty na podporach	1/0
Wspornik, moment na końcu	1,0
Swobodnie podparta, obciążenie skupione w środku belki	0,85
Wspornik, obciążenie skupione na końcu	0,85
Wspornik, obciążenie równomierne	0,65

Dla belek zabezpieczonych w strefie ściskanej przed przemieszczeniami bocznymi i na podporze przed skręcaniem współczynnik k_c,it ~ I.

W stanie granicznym użytkowalności należy sprawdzić, czy ugięcia belek nie ograniczają możliwości użytkowania konstrukcji. Ugięcia nie powinny być większe niż wartości graniczne ugięcia Un*jbt podane w tablicy 6.2 (wg PN-B--03150:2000). W budynkach starych, remontowanych dopuszcza się zwiększenie Uneljhi ° 50%.

Ugięcia doraźne, liczone od prostej łączącej punkty podparcia belki (rys. 6.7), oblicza się ze wzoru

U net =«1 +H2-W0    (6.4)

g<k>^e:    _    ___

m₀ — strzałka odwrotna, mm,

M| — ugięcie wywołane obciążeniem stałym, mm,

U2 — ugięcie wywołane obciążeniem zmiennym, mm.

Rysunek 6.7. Ugięcia belki (wg PN-B-03150:2000) (opis w tekście)    je_!i

Tablica 6.2. Niektóre wartości graniczne ugięć u_nctp_n (wg PN-B-03150:2000)

Rodzaj obcią żenia	Wykonane z wygięciem wstępnym			Wykonane bez wygięcia wstępnego
	dźwi- gary pełno- ścienne	dźwigary kratowe		dźwi- gary pełno- ścienne	dźwigary kratowe		elementy stropu		krokwie, płatwie i inne elementy wiązań dachowych	desko wania da chowe
		obliczenia			obliczenia		nie tynko wane	tynko wane
		przy bliżo ne	do kład ne		przy bliżo ne	do kład ne
Stałe i zmienne	Id/200	Id/400	Id! 200	ldl 300	ld! 600	ld! 300	ld! 250	ldl 300	W200	ld! 150

W obiektach starych, remontowanych dopuszcza się wartości u^ajin większe od podanych o 50%. k — rozpiętość przęsła belki w osiach podpór lub wysięg wspornika.

Ugięcie doraźne swobodnie podpartych jednoprzęsłowych belek o stałym przekroju prostokątnym, w których ld/h ^ 20, w zależności od sposobu obcią-^aia, można obliczyć ze wzorów podanych w tablicy Z.l (Załącznik).