164 6. Projektowanie belek drewnianych
164 6. Projektowanie belek drewnianych
«5 = 25 9 = 6,8 (przyjęto 8)
19
n3 = 25 • 5 = 3,8 (przyjęto 4), 19
'U =—7= 5,3 (przyjęto 6),
Maksymalny rozstaw gwoździ
a\ =40d = 40-3,8 = 152 mm
Na odcinku /j i h przyjęto rozstaw gwoździ 128 mm, na odcinku Ij, —120 mm, na odcinku Ią — 80 mm. Na odcinku 1$ (przypodporowym) przyjęto gwoździe wbijane co 60 mm. Odległość pierwszego szeregu od krawędzi laty (krawędź nieobciążona)
a4c ~5d- 5-3,8 = 19 mm, przyjęto «4C = 20 mm.
Odległość między szeregami
a2 = 5d = 5 • 3,8 = 19 mm, przyjęto a2 = 75 - 2 • 20 = 35 mm.
Odległość pierwszego gwoździa od końca obciążonego
aj/ = (1 +5cosa)d = (10 + 5-cosO1) -3,8 = 57 mm, przyjęto 60 mm.
Sprawdzenie warunków stanu granicznego nośnośd i użytkowalności belki
Zastępcza sztywność i moment bezwładności przekroju pręta:
1=1
E, = Eosntcj = 12 kN/mm2 (GPa) = 12000 N/mm2 Moment bezwładności przekroju pasów górnego (7j) i dolnego (73)
2;0L5bW=ł4S7^=3i64060mm4
I\=h
12 12
Pola powierzchni przekroju pasów (Aj i A3) oraz środnika (A2):
A\ = A3 = 2-0,5b,hi =2-45-75 = 6750 mm2
A2 = b2h = 38 • 250 = 9500 mm2 5-proc. kwantyl modułu sprężystości wzdłuż włókien
£0,05,1 ” £0,05,2 = 8,00 kN/mm2 (GPa) = 8000 N/mm2
Moduł podatności chwilowej w stanie granicznym nośności w odniesieniu do płaszczyzny ścinania jednego łącznika oblicza się z zależności
Stąd
gdzie:
si — odległość między łącznikami sprowadzonymi do jednego szeregu (przyjęto = gM = 103 mm),
72 = 1,0; =a3=0,5(/j-/»,)= 0,5-(250-75) =87,5 mm; o2 =0.
Zastępczy moment bezwładności
Ief = 2(/j + nAia\)+h = 2 - (3164060 + 0,195 -6750- 87,52) + 49479200 = 75962400 mm4 Zastępcza sztywność
(EI)ef =Eo^earilef = 12000-75962400 = 91155• 107 N-mm2 Obciążenie przypadające na jeden łącznik w pasie górnym i dolnym
Sprawdzenie warunku stanu granicznego nośności belki
= 563 N < /?j = 743 N
0,5h(Mj,{q)+Mj,(p)) _ 0,5 250-(3800000 + 3630000)
/*/ 75962400
= 12,23 N/cm2 < = 18,46 N/mm2
75962400
Sprawdzenie warunku stanu granicznego użytkowalności belki
“tó = 21,8 mm < uMlJ,n = = 24,0 mm
Jednym z najstarszych sposobów zwiększenia nośności konstrukcji jest stosowanie belek o przekroju złożonym łączonych na klocki (rys. 6.17a). Złącza na klocki wykonywano w belkach o rozpiętości 6+9 m, złożonych z dwóch, najwyżej trzech elementów. Elementy belek mogą do siebie bezpośrednio przylegać lub mogą być rozstawione z pewnym prześwitem, co jest konieczne, jeżeli istnieje możliwość zawilgocenia belek.
= 575 N/mm
Ki — K2 — Kj — Ku — — Kser — 2 25 — 3 ‘ 25
2 pi,5d°8 2 380l’s-3,80(8