Kotwica0092

182 6. Projektowanie belek drewnianych

Z uwagi na ograniczoną długość desek i krawędziaków w belkach o rozpiętości ld> 6,0 m konieczne staje się wykonanie styków pasów, z reguły w połowie rozpiętości belki. W stykach ściskanego pasa górnego płaszczyzny przekroju dochodzą do siebie na dotyk, a dodatkowo stosuje się wzmocnienie z dwóch nakładek łączonych na śruby (rys. 6.24e i f). Przekrój nakładek nie powinien być mniejszy niż przekrój pasów, a długości nakładek nie mniejsze niż 3/i. Nakładki łączy się z pasami śrubami o średnicy d ^ 12 mm, rozmieszczonymi co najmniej po dwie z każdej strony styku.

Styk rozciąganego pasa dolnego wykonuje się przy użyciu jednej przekładki i dwóch nakładek łączonych na śruby i sworznie lub gwoździe (rys. 6.24g). Przekładkę umieszcza się między pasami w miejscu wyciętego na długości styku środnika z desek. Przekrój nakładek przyjmuje się równy przekrojowi pasa, grubość przekładki zaś powinna odpowiadać łącznej grubości desek środnika. Jeżeli grubość desek środnika jest mniejsza niż grubość desek pasa, styk wykonuje się z wydłużonymi nakładkami umożliwiającymi bezpośrednie połączenie nakładek z deskami środnika.

Belkę o ściankach krzyżulcowych w obliczeniach traktuje się jako belkę swobodnie podpartą. Jeśli wszystkie połączenia zostały wykonane na gwoździe wbijane, należy przyjmować w obliczeniach przekrój brutto. Jeżeli natomiast w strefie największego momentu są stosowane śruby lub sworznie, wskaźnik wytrzymałości oblicza się z uwzględnieniem osłabień otworami na te łączniki.

Siły podłużne w pasach belek krzyżulcowych poddanych obciążeniu równomiernie rozłożonemu oblicza się ze wzoru

(6.40)

gdzie:

M_x — moment zginając}' w rozpatrywanym przekroju belki, N-mm,

h'_x — odległość między osiami pasów w rozpatrywanym przekroju belki, mm.

Maksymalne sity podłużne w belkach o pasach nierównoległych nie występują w miejscu działania maksymalnego momentu (rys. 6.25).

Dla belki z górnym pasem dwuspadkowym przyjmuje się (rys. 6.26):

(6.41)

(6.42)

(6.43)

h'_x=h'_p + xlga

2

a więc

2{h'_p+xtgct)

Rysunek 6.25. Wykres momentów zginających i naprężeń normalnych w belkach o pasach nierów-noległych: a) belka dwu trapezowa, b) belka jednotrapezowa; M - wykresy momentów zginających, a - rozkład naprężeń normalnych w przekrojach

Rysunek 6.26. Siły i naprężenia w belkach dwuteowych wg (6j: a) układ podstawowych elementów konstrukcyjnych, b) przekrój, c) siły wewnętrzne w pasach; N_x - siła osiowa w pasie dolnym, N_c - siła osiowa w pasie górnym, M_x - moment zginający w odległości x od podpory, a₍ - naprężenia w pasie górnym, o, - naprężenia w pasie dolnym, bj, b„, h\, h_x - wymiar)' przekroju belki, h_p - minimalna wysokość belki, - odległość między osiami belki w rozpatrywanym przekroju

W celu znalezienia odległości x, odpowiadającej maksymalnej wartości siły osiowej w pasie, należy pierwszą pochodną przyrównać do zera.

Stąd

Id

^Xmaf^+tgaV_p-¹

(6.44)

gdzie;

h'_p — odległość między osiami pasów belki na podporze, mm, o. — kąt nachylenia pasa górnego,

Id — rozpiętość obliczeniowa belki, mm.