11. Fizjologia oddychania 239
11. Fizjologia oddychania 239
krążenie
systemowe
(mmHg)
tętnice
tętniczki
włośniczki
żyły
przedsionki
krążenie
płucne
(mmHg)
17
2
rzykowej i dzielą się na liczne, bezmięśniowe pre-kapilary, które przechodzą we włośniczkową sieć pęcherzykową.
Włośniczki pęcherzykowe. Włośniczki pęcherzykowe mają przekrój 6-9 pm i długość 300-500 urn. Tworzą one w przegrodzie pęcherzykowej płaską sieć ze ścisłymi oczkami. Włośniczki mogą się zapadać, lecz są prawdopodobnie nierozciągliwe. Przechodzą one w szerokie bezmięśniowe postkapilary.
Żyłki. Wychodzą one z łożyska włośniczkowego oskrzelików oddechowych, przewodów pęcherzykowych i pęcherzyków. Ich struktura przypomina włośniczki. Średnica wynosi 50-80 pm.
Wprawdzie niemal cała pojemność minutowa serca przepływa przez krążenie płucne, jednakże ciśnienia w tym układzie są niskie (układ niskociśnieniowy; ryc. 11.6):
f Krążenie płucne jest układem niskociśnieniowym.
W płucnym układzie krążenia wyróżnia się następujące ciśnienia:
- ciśnienie wewnątrznaczyniowe,
- ciśnienie transmuralne,
- ciśnienie perf uzji.
Ciśnienie wewnątrznaczyniowe. Jest to ciśnienie w dowolnym odcinku naczynia krwionośnego w stosunku do ciśnienia atmosferycznego. Ciśnieniem odniesienia jest więc ciśnienie atmosferyczne lub powietrza.
90 30 10
6
Ryc. 11.6 Porównanie średnich gradientów ciśnień w krążeniu systemowym i płucnym (Nunn, 1993; zmodyfikowano).
Ciśnienie transmuralne. Różnica pomiędzy ciśnieniem w naczyniu krwionośnym a tkankach go otaczających jest nazywana ciśnieniem transmu-ralnym. Ciśnienie transmuralne poszerza naczynie w zależności od jego rozciągliwości lub podatności. W dużych naczyniach ciśnienie pozanaczynio-we odpowiada ciśnieniu w klatce piersiowej. Ze względu na trudności pomiaru bezpośredniego, może być ono mierzone najczęściej w przełyku.
Ciśnienie perfuzji. Jest to różnica ciśnień między określonym miejscem w naczyniu a innym miejscem, leżącym dalej zgodnie z prądem. Jest to więc ciśnienie pokonujące opór przepływu w naczyniu i wymuszające przepływ krwi. W krążeniu płucnym ważne jest:
f Płucne ciśnienie perfuzyjne jest różnicą pomiędzy ciśnieniem na początku a ciśnieniem na końcu płucnego układu krążenia: pomiędzy średnim ciśnieniem w tętnicy płucnej a ciśnieniem w lewym przedsionku. Wynosi ono prawidłowo 10 mmHg.
Ciśnienie w lewym przedsionku odpowiada ciśnieniu w żyłach płucnych. Z tego powodu może być mierzone bezpośrednio w lewym przedsionku lub pośrednio (w przybliżeniu) za pomocą cewnika płucnego jako ciśnienie zamknięcia kapilar płucnych lub ciśnienie zaklinowania.
Płucne ciśnienie perfuzyjne może być tylko wtedy dokładnie określone, gdy oprócz ciśnienia w tętnicy płucnej jest mierzone również ciśnienie w lewym przedsionku lub ciśnienie zaklinowania. Dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy ciśnienie w lewym przedsionku jest podwyższone, np. przy stenozie mitralnej lub ciężkiej niewydolności le-wokomorowej.
W celu obliczenia płucnego oporu naczyniowego, powinno się posługiwać płucnym ciśnieniem perfuzyjnym.
5.1.1 Ciśnienie w tętnicach płucnych
Ściana tętnic płucnych jest cienka i bardzo rozciągliwa. Dlatego ich kształt i przekrój zależą w dużym stopniu od ciśnienia transmuralnego. Ciśnienie w tętnicy płucnej wynosi 1/6—1/7 części tętniczego ciśnienia systemowego, natomiast kapilarne i żylne ciśnienia w obu układach krążenia nie różnią się zanadto od siebie.
Ciśnienie w tętnicach płucnych, a także ciśnienie okołotętniczkowe w dużym stopniu zależą od