264 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne
przyporządkowane wartości stężenia 02 (całkowita ilość, tzn. 02 chemicznie związany oraz 02 fizycznie rozpuszczony) w jednostce objętości krwi. W praktyce na osi rzędnych zamiast stężenia 02 podaje się wartości saturacji. Zależność między stopniem wy-sycenia hemoglobiny 02 a wielkością tętniczego p02 nie jest liniowa. Krzywa wiązania 02 przebiega raczej w kształcie litery S i przebieg ten ma dla procesu transportu duże znaczenie praktyczne:
- W obrębie wysokich wartości p02 (> 60 mrnHg) krzywa przebiega płasko; wzrost lub spadek wartości p02 w tym obszarze ma tylko niewielki wpływ na stopień saturacji 02. Dlatego wahania prawidłowych wartości pęcherzykowego p02 niemalże nie wywołują zmian saturacji krwi w kapilarach płucnych. Jeżeli w przypadku całkowitego wysycenia hemoglobiny 02, p02 obniży się o 20 mrnHg, wartość saturacji 02 pozostanie większa niż 90%, a także zawartość tlenu zmieni się tylko nieznacznie. Spadek p02 krwi tętniczej ze 100 mrnHg do 60 mrnHg wywoła jedynie obniżenie się saturacji 02 krwi tętniczej do 90%. Przy tej wartości nie wystąpi jeszcze hipoksja tkanek, jeżeli stężenie hemoglobiny jest prawidłowe.
- W obrębie niskich wartości p02 (< 60 mrnHg) krzywa przebiega bardzo stromo, więc już nieznaczny wzrost p02 prowadzi do dużego wzrostu saturacji i odwrotnie. Ten przebieg ma duże znaczenie dla procesu oddawania 02 w tkankach: w żylnej części naczyń włosowatych p02 wynosi ok. 40 mmHg, znajduje się więc w miejscu stromo przebiegającej krzywej, w którym to już nieznaczny spadek p02 prowadzi do znacznego spadku wysycenia hemoglobiny, w związku z, tym więcej tlenu zostaje oddane do tkanek.
- Przy całkowitym wysyceniu hemoglobiny nie jest możliwe żadne dalsze przyłączenie 02 w sposób chemiczny. Wzrost p02 prowadzi jedynie do nieznacznego wzrostu ilości tlenu fizycznie rozpuszczonego we krwi.
Wysycenie hemoglobiny 02 w 50%. Przy p02 27 mm Hg (3,6 kPa) wysycenie hemoglobiny 02 wynosi 50%. Wartość ta jest określana jako wysycenie hemoglobiny 02 w 50%, a odpowiadająca temu wartość ciśnienia parcjalnego 02 jako p50. Zależność ta występuje jednakże tylko w przypadku prawidłowej zawartości hemoglobiny, prawidłowej temperatury ciała, wartości pH 7,4 i pC02 40 mmHg. Jeżeli te parametry się zmienią, to krzywa wiązania 02 przesunie się albo w prawo, albo w lewo, przy czym jej kształt nie zmieni się istotnie. Jeżeli krzywa przesunie się w prawo, to wzrośnie p50, jeśli przesunie się w lewo, p50 się obniży.
2.3.2 Przesunięcia krzywej wiązania 02
Zmiany powinowactwa 02 do hemoglobiny prowadzą do przesunięcia krzywej wiązania 02 w prawo lub w lewo (ryc.12.2). W przypadku przesunięcia w prawo krzywej wiązania 02 przy danym p02 z. hemoglobiną jest związana mniejsza ilość 02, tzn. jej powinowactwo do tlenu jest zmniejszone. Tlen jest zresztą lepiej uwalniany z połączeń z hemoglobiną. Przesunięcie w prawo występuje na skutek:
- kwasicy,
- wzrostu pC02 (hiperkapnia),
- gorączki.
Przesunięcie w lewo oznacza, że przy danym p02 więcej 02 może się przyłączyć do hemoglobiny, jej powinowactwo do tlenu wzrasta. Tlen jest również trudniej uwalniany. Przesunięcie w lewo krzywej wiązania 02 występuje w przypadku:
- zasadowicy,
- hipotennii,
- niedoboru 2,3-difosfoglicerynianu (DPG).
Wpływ wartości pH i pC02 (zob. ryc. 12.2). Spadek wartości pH (wzrost stężenia jonów H+) powoduje zmniejszenie powinowactwa hemoglobiny do 02, czyli przesunięcie krzywej wiązania 02 w prawo i odwrotnie. Podobnie dzieje się w przypadku wzrostu pC02 (przesunięcie w prawo) i przy hipo-kapnii (przesunięcie w lewo).
saturacja 02 (%)
Ryc.12.2 Wpływ wartości pH, temperatury krwi, pC02 i stężenia 2,3 - DPG na stopień saturacji 02 i na wartość p50 krwi (Matthys, 1988; zmodyfikowano).