298 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne
Należy pamiętać o tym, że:
f Prawidłowy czas krwawienia nie wyklucza istnienia ptytkopochodnych skaz krwotocznych, gdyż ulega on wydłużeniu dopiero przy liczbie płytek krwi poniżej 30 000/p.l.
Odwrotnie - czas krwawienia może być wydłużony przy liczbie płytek 100 000/pl, jeżeli istnieje trombocytopatia.
► W przypadku znacznego wydłużenia czasu krwawienia, tj. więcej niż 10 min, powinno się zawsze w okresie przedoperacyjnym wyjaśnić przyczynę.
Czynność trombocytów można oznaczyć za pomocą specjalistycznych badań, np. przez określenie zdolności do agregacji przy zastosowaniu agoni-stów, takich jak ADP, kolagen, adrenalina lub isto-cetyna.
W diagnostyce hiperfibrynolizy można uwzględnić wielkość czasu trombinowego. Jeśli jest on prawidłowy, nie występuje istotna klinicznie hi-perfibrynoliza. Do bardziej szczegółowej diagnostyki niezbędne jest wykonanie specjalistycznych oznaczeń.
Wrodzone zaburzenia krzepnięcia, takie jak np. hemofilie A lub B, mogą wywołać ciężkie krwawienia śródoperacyjne. Choroby te jednakże występują rzadko i zazwyczaj są znane w okresie przedoperacyjnym, tak że za pomocą celowanej substytucji w okresie przedoperacyjnym można na czas zabiegu podnieść aktywność brakujących czynników krzepnięcia.
Hemofilia A to wrodzone osoczowe zaburzenie krzepnięcia, wywołane obniżoną aktywnością czynnika VIII. Jest to choroba dziedziczna, sprzężona z chromosomem X; dotyczy tylko płci męskiej. Częstość występowania wynosi l : 10 000.
Patofizjologia. Zależnie od defektu genetycznego, czynnik VIII albo nie występuje w prawidłowym stężeniu, albo jest nieprawidłową cząsteczką pod względem funkcji.
Następujące cechy i objawy są najbardziej charakterystyczne:
- krwawienia niepoprzedzone urazem, często dotyczące dużych powierzchni,
- krwawienia w obrębie jamy ustnej, gardła i ośrodkowego układu nerwowego,
- krwawienia do staw'ów z ostrym bólem i ograniczeniem ruchomości
- krwawienia do mięśni, najczęściej dotyczy mięśnia biodro wo-lędźwiowego,
- hematuria, krwawienia z błon śluzowych,
- krwawienia pooperacyjne przedłużone i zagrażające życiu.
Z drugiej strony małe nacięcia i skaleczenia skóry nie prowadzą do silnych, utrzymujących się krwawień, ze względu na niezaburzoną czynność płytek krwi.
Najważniejszym celem w przygotowaniu przedoperacyjnym pacjenta z hemofilią jest wystarczająca substytucja czynnika VIII, tak aby w okresie pooperacyjnym była zachowana prawidłowa he-mostaza.
|Sp Do małych, planowych zabiegów, aktywność czynnika VIII w okresie przedoperacyjnym po-winna zostać podniesiona do ok. 50% i utrzymana, aby zmniejszyć ryzyko krwawienia z rany pooperacyjnej, natomiast przy dużych zabiegach powinna wynosić 80-100%.
Obliczenia terapii substytucyjnej można dokonać w'edług następującego wzoru:
Pożądana ilość substytucji (w jednostkach)
= pożądane zwiększenie czynnika VIII (w %) x kg masy ciała.
Leczenie substytucyjne koncentratem czynnika po-winno zostać wdrożone ok. 1-2 godz. przed operacją; pożądana aktywność czynnika powinna zostać