960 il Anestezjologia ogólna
kompetencji chirurga zaś leczenie powikłań chirurgicznych. W razie wystąpienia powikłań obaj lekarze są zobowiązani natychmiast włączyć do leczenia odpowiedniego specjalistę.
Po operacji pacjent pozostaje pod bezpośrednią opieką anestezjologa aż do ustąpienia znieczulenia i przywrócenia odruchów obronnych oraz do momentu ustąpienia bezpośredniego zagrożenia czynności życiowych. Zrzeszenia zawodowe lekarzy formułują to w sposób następujący:
S Nadzór nad pacjentem powinien trwać do chwili zakończenia fazy wybudzania, które prowadzi anestezjolog w przeznaczonych do tego celu salach. Jeżeli sal takich nie ma, wtedy ciągły nadzór nad pacjentem musi być zapewniony w inny sposób. Umieszczenie pacjenta na oddziale ogólnym w fazie wybudzania i prowadzony tam nadzór może nastąpić jedynie w sytuacji przymusowej!
Z chwilą powrotu pacjenta na oddział chirurgiczny odpowiedzialność lekarską i prawną za nadzór lub za dalszą opiekę nad chorym przejmuje chirurg. Dotyczy to również założonych przez anestezjologa kaniul dotętniczych i dożylnych oraz centralnego cewnika żylnego.
Władze szpitala przekazują z reguły ordynatorowi oddziału anestezjologicznego jako obowiązek służbowy całkowitą opiekę anestezjologiczną nad wszystkimi oddziałami, z wyjątkiem sali porodowej lub oddziałów pozostających pod rotacyjną opieką lekarską. Jeżeli chirurg przeprowadza znieczulenie ogólne, sam, wbrew przepisom organizacyjnym władz szpitala, przekracza zakres swoich kompetencji. Bezsporny pozostaje jednak fakt, że może on samodzielnie wykonań znieczulenie na-siękowe i miejscowe w pobliżu pola operacyjnego. Ponosi on przy tym również pełną odpowiedzialność za przeprowadzenie badania wstępnego, wybór metody znieczulenia i nadzór śródoperacyjny oraz za utrzymanie funkcji życiowych podczas zabiegu. Jeżeli wystąpią powikłania, anestezjolog na żądanie chirurga jest zobowiązany ze względu na swoje kompetencje zawodowe współuczestniczyć w ich leczeniu.
| Chirurg przeprowadzający samodzielnie znieczulenie ogólne, chociaż ma do dyspozycji anestez
jologa, musi posiadać kwalifikacje dorównujące umiejętnościom i wiedzy obowiązującej anestezjologa. W razie wystąpienia powikłań chirurg musi przedstawić powody, dla których wziął na siebie podwójną odpowiedzialność: za przeprowadzenie zabiegu i znieczulenia.
Przejęcie czynności (stand-by - monitorowana opieka anestezjologiczna). W szczególnych przypadkach oraz po uprzednim uzgodnieniu anestezjolog może przejąć kontrolowanie funkcji życiowych, chociaż chirurg sam wykonał znieczulenie (miejscowe), np. u pacjentów określonego ryzyka, dla których znieczulenie miejscowe wykonane w pobliżu pola operacyjnego stanowi mniejsze obciążenie niż znieczulenie ogólne. Należy przy tym brać pod uwagę następującą zasadę:
I Przejęcie czynności (stand-by) w związku z wykonaniem znieczulenia miejscowego wymaga przeprowadzenia badania wstępnego przez anestezjologa!
Bez badania wstępnego przeprowadzonego przez anestezjologa nie można wymagać od niego przyjęcia odpowiedzialności za nadzór i utrzymanie funkcji życiowych.
Jeżeli lekarz prowadzący leczenie konsultuje się z anestezjologiem znającym „specjalne metody postępowania i dysponuje określoną wiedzą”, wtedy przy ustalaniu odpowiedzialności za popełnione przewinienia obowiązują wg Ulsenheimera następujące zasady:
- Lekarz konsultant nie jest lekarzem leczącym lub współleczącym; kompetentny w zakresie informowania, nadzoru i leczenia jest lekarz, pod którego opieką znajduje się pacjent. Lekarz konsultujący może jedynie proponować metodę leczenia.
- Konsultant powinien z zasady „zaakceptować przekonanie lekarza prowadzącego o potrzebie udzielenia konsultacji”. Jeżeli lekarz prowadzący leczenie zwraca się do konsultanta z prośbą o „przeprowadzenie określonego postępowania”, konsultant winien przyjąć, że istnieją dobrze przemyślane wskazania do udzielenia konsultacji.
- Lekarz zwracający się o udzielenie konsultacji ma prawo polegać na fachowej wiedzy i szczególnym doświadczeniu konsultanta, chyba że