Polityka zarządzania aktywami powinna określać pożądaną i efektywną strukturę aktywów w zakresie struktury portfela kredytowego, portfela zbywalnych papierów wartościowych, aktywów płynnych i innych aktywów oraz sposoby finansowania l.i kiej struktury, jak również sposoby dochodzenia do tej struktury po uwzględnieniu np. aktualnej i przewidywanej sytuacji na rynku usług bankowych, zachowań klicu tów. polityki rządu.
Drugą możliwą strategią zapewniającą zachowanie płynności jest strategia zaciąganiu pożyczek na rynku pieniężnym. W koncepcji tej wychodzi się z założenia, że nie ma potrzeby magazynowania znacznych kwot wolnych środków w aktywach wy j soko płynnych - tylko po to. aby zapewnić płynność, skoro istnieje możliwość po | zyskania środków na rynku finansowym. Jest to jednak strategia hardziej ryzykow-na niż zarządzanie aktywami, ze względu na to, że dostęp do rynku i oferowanej na nim warunki pozyskania środków ulegają ciągłym zmianom. Dostęp do rynku zależy od standingu banku; jeśli wiadomość o problemach z płynnością dotrze duj innych uczestników rynku, bank może mieć trudności z pozyskaniem dodatkowych środków.
Zarządzanie aktywami i pasywami, określane również jako strategia zrów noważonej* zarządzania płynnością, polega na kompromisowym wyborze między dwiema poj przednimi strategiami. Część z prognozowanego zapotrzebowania na płynność /ajfl pewniana jest przez utrzymywanie płynnych aktywów, a pozostałą część pozyskuj® się przez finansowanie banku na rynku finansowym. Strategia ta pozwala z jednci strony na obniżenie kosztu utrzymywania wysoko płynnych aktywów, z drugiej ną zmniejszenie ryzyka związanego z potrzebą pożyczania płynności.
Możliwości pozyskania środków' w razie niedoboru płynności to;
- rachunek bieżący w banku centralnym, na który odprowadzane są środki rezerwy obowiązkowej
- rynek międzybankowy,
- upłynnienie aktywów,
- operacje repo.
- refinansowanie w banku centralnym.
Możliwości lokowania środków w przypadku ich nadwyżki to;
- rynek międzybankowy,
- operacje reverse repo i outright.
■ Sekurytyzacja należności kredytowych
Strategia sekurytyzacji należności kredytowych jest relatywnie nową metodą zar/ą dzania bilansem. Zaczęto ją stosować w USA nu początku lat 80.. dzięki pojawić
mu się możliwości przckw.tu Icunln nul* /ih»w| kmlyUmyth w |>upicry wartościowe.
Pr/ckwulceme iikirsUmcj puli ltd h kredytów u popici v wurtościowe i ich
fcpi/cd.i/ stanowią formę pr/cmcstcmtt ry/ykftkndytowegona inwestorów. Dzięki tej
mpenicji bank może osiągnąć dodatkowe koi/yw-i prze/ o<lmrożenic kapitału przed Umownym terminem, zabezpieczenie płynności kredytowej oraz przyspieszenie rotacji kapitału W Polsce metoda sckurytyzacji me ma jeszcze dużego zastosowania.
■ Limity wewnętrzne płynności
£nic z wytycznymi urzędu nadzoru banki pow inny posiadać system wewnętrznych 6w ograniczających podejmowane ryzyko płynności. Limity oraz zasady ich fWyznaczania powinny być ustalane w powiązaniu ze strategicznymi celami banku; wymagają one regularnej weryfikacji zc strony banku, gdyż może zajść konieczność Iprzejściowego lub stałego ich zaostrzenia, tym celu przyjmuje się następujące limity1: lity niedopasowania aktywów i pasywów w poszczególnych przedziałach cza-/ych;
stan aktywów' wysoko płynnych (gotówki i środków na rachunku w banku central-| nym) zapewniających ciągłą zdolność do regulowania zobowiązań płatniczych; stan aktywów płynnych w walutach obcych;
limit dużych depozytów, zapobiegający nadmiernemu uzależnieniu się banku od niewielu dużych depozytów, zapewniający dywersyfikację depozytów;
— limit lokat przyjmowanych od innych banków, określony kwotowo lub w relacji do sumy bilansowej, który ma zapobiegać nadmiernemu uzależnieniu się od obcych źródeł finansowania;
p limit lokat składanych w innych bankach, określony kwotowo lub w relacji do I sumy bilansowej, przy czym przy ustalaniu wskaźnika powinno się oceniać | wielkość banku, status prawny, renomę, pozycję na rynku;
Ł limity na wszystkie pozycje pozabilansowe, zw łaszcza takie, które mogą wywołać konieczność natychmiastowej realizacji niezabezpieczonego zobowiązania.
\W zależności od specyfiki działania danego banku (lokalizacji, produktów, klientów) oraz stopnia aktywności na rynkach finansowych zestaw limitów powinien być ly fi kowany.
■ Awaryjne plany zachowania płynności
inki powńnny posiadać plany awaryjne i strategię awaryjną na wypadek, gdyby rozwiązania stosowane normalnie do zarządzania płynnością okazały się bezskuteczne. Awaryjne plany obejmują działania w wypadku niewystarczającej skuteczności lalnych sposobów postępowania. W planach tych uwzględnia się2:
- możliwość zasilenia finansowego przez akcjonariuszy banku;
KNF. Rtkomtndat jn /' . )w
' Tamże. v 17.