W(całość)
Już z tego, co było powiedziane powyżej, wnioskujemy, że ukształtowanie całości plamy, czyli W, może być bogate i ubogie, a bogate czy ubogie W może być dobre lub złe, czyli mieć poziom formy dobry (+), zły (-) lub niejasny (±).
W zależności od bogactwa treści rozróżniamy: W proste i W kombinowane z kilku elementów. W proste jest wyrażone jednym prostym obrazem, np. tabl. I: Nietoperz.
W kombinowane jest złożone z kilku elementów, np. ta sama tabl. I: Dioóch diabłów rzucających się na biednego grzesznika. I jedno, i drugie W jest dobre (W+), lecz drugie jest bogatsze od pierwszego.
Może być jeszcze W konfabulowane i W kontaminowane. W konfabulowane
jest wtedy, gdy badany, na podstawie jakiejś części plamy upodobnionej do czegoś, określa całą plamę. Skojarzenie obrazu z jakąś częścią plamy uogólnia na całość plamy. Takie W konfabulowane są przeważnie złe, np. tabl. I: Rak. Na podstawie górnych występów, które skojarzył}'- się badanemu z kleszczami raka, uogólnił on bezprawmie ten obraz na całą plamę (wyjaśniło się to przy sprawdzaniu po skończeniu badania, kiedy postawńło się pytanie: Dlaczego to jest rak?).
Takie całości, które badany tworzy na podstawue części plamy, sygnujemy DW, a zdarzają się też DdW i SW, jeśli badany wychodzi od małej części plamy lub od białego tła.
Kontaminowane W zdarzają się rzadko, mówią one o dezorganizacji umysłowej u chorych psychicznie, np. ta sama tabl. I: Anioły polarno-niedźwiedziowate. Badanemu plama nasuwa jednocześnie obraz anioła i obraz niedźwiedzia i zlewa te obrazy w jedno. Oczywiście są to złe formy (W-).
Kilka tych przykładów' charakteryzuje wielką różnorodność i różną wartość ujęć całościowych (W).
Dużo W+, a zwłaszcza bogatych, kombinowanych, mówi o dobrej inteligencji, o bogactwie wyobraźni, o zdolności badanego do syntezy, o krytycyzmie. Natomiast dużo W- lub DW mówi o powuerzchowmej, nieuzasadnionej syntezie, o niecierpliwości, niedokładności w pracy umysłowej, o zbyt szybkim, nieuprawnionym uogólnianiu, o braku krytycyzmu.
Kontaminowane W mówią o nieprawidłowości myślenia, o stanie chorobowym badanego.
Poza tą intelektualną stroną duża liczba W w protokóle może świadczyć o dobrym samopoczuciu badanego, a odwrotnie — jeśli jest ich mało lub wcale nie ma, wskazuje to na złe samopoczucie, depresję. Według Rorschacha przeciętna dorosła osoba powinna dać 6 W w protokóle. Piotrowski to uzupełnia, mówuąc, że jednostka o dobrej
26
OBSZAR OMAWIANY W WYPOWIEDZIACH