Uwaga. Autonomiczne pielęgniarstwo (w wielu krajach dopiero pretendujące do tego miana) w praktyce powinno przekładać się na:
- niezależne pielęgnowanie (pielęgniarka — samodzielny profesjonalista),
- niezależnego pacjenta (pojedynczy, grupa ludzi).
Zapamiętaj:
Stopnia poszanowania autonomii (pielęgniarstwa, pielęgnowania, pielęgniarki, podmiotu opieki) najlepiej szukać w praktyce, gdyż ściśle się z nią wiąże. Wyraża się przede wszystkim w postaci:
• świadomej zgody jednych na podejmowanie określonych działań przez innych, w ramach ich własnych kompetencji zawodowych (Bjorkoe, 1997).
Dodatkowe wyjaśnienia. Wprowadzanie nowych rozwiązań w pielęgnowaniu pojedynczych osób lub całych grup ludzi, rozwijanie określonych założeń teoretycznych i(lub) praktycznych to podstawowe przejawy autonomii pielęgniarstwa.
Szczególne znaczenie przywiązuje się do możliwości przeprowadzania wszelkich badań i wprowadzania wyników do praktyki, w szczególności tych osiągniętych w badaniach eksperymentalnych.
Uwaga. Przyzwolenie na:
• prowadzenie badań o charakterze eksperymentalnym i
• wykorzystanie wyników w praktycznym pielęgnowaniu świadczy o wysokim poziomie autonomii.
Uwaga. Bezpośrednią konsekwencją autonomii jest:
• ponoszenie odpowiedzialności za wszystkie" czyny i działania praktyczne, ale i propozycje o charakterze teoretycznym.
Aby osiągnąć autonomię, najpierw konieczne jest:
• wykazanie się wysokim poziomem odpowiedzialności zawodowej.
Dodatkowe wyjaśnienia. Pielęgniarstwo przez długie lata pozostawało pod wpływem medycyny, a pielęgniarka — lekarza. Dlatego mówienie o autonomii w wielu krajach jest nadal stosunkowo trudne.
Należy zgodzić się, że:
• zdrowie i życie człowieka,
• szeroko rozumiana opieka
to zagadnienia zbyt złożone i poważne, tak od strony praktycznej, jak i teoretycznej, aby
• mogły spoczywać w rękach tylko jednej grupy zawodowej,
• były analizowane i uogólniane w obrębie jednej profesji, dyscypliny, nauki.
Uwaga. Teoretycy pielęgniarstwa, praktycy, ale także przedstawiciele innych dyscyplin i grup zawodowych, należących do wspólnej rodziny zawodów opiekuńczych, są zgodni co do tego, że jako dyscyplina humanistyczna pielęgniarstwo jest zdecydowanie różne, tym samym odrębne od medycyny.
pytanie o pielęgniarstwu zawsze było i jest związane z pytaniem o zdrowie.
Zdrowie i choroba są tymi zmiennymi bezpośrednimi, które współistniały z pielęgniarstwem od jego narodzin.
Uwaga. Zjawiskiem prawidłowym jest to, że na przestrzeni lat, przyjęte przez pielęgniarstwo koncepcje i definicje dotyczące jego roli podlegały ewolucji, przy czym zawsze były one zdecydowanie bliżej zdrowia niż choroby.
Dodatkowe wyjaśnienia. Istnieje zgoda co do tego, że zdrowie (zresztą jak i choroba) nie może być przedmiotem zainteresowania jednej dyscypliny, tym samym przedstawicieli określonej grupy zawodowej. Współcześnie oprócz medycyny głównie takie dyscypliny, jak; socjologia, psychologia i pedagogika, interesują się tematem zdrowia (Kulik, Wrońska, 2(XM1).
Uwaga. Zdrowie, w tradycyjnym podejściu, przez długie lata łączone było wyłącznie z medycyną i osobą lekarza. Obecnie stanowi przedmiot zainteresowania wielu dyscyplin, w tym pielęgniarstwa.
Zii pamiętaj:
Niemal wszystkie osoby profesjonalnie związane z szeroko rozumianą opieką wiedzą, że zdrowie i choroba to pojęcia różnie definiowane i interpretowane (Wi-domska-Czekajska, Górajck-Jóźwik, 1996).
Przyjęcie określonej definicji (zdrowia) pociąga za sobą konsekwencje, np.: w postaci wywierania wpływu na sferę praktyczną i badawczą danej dyscypliny (Górajek- Jóźwik, 2002).
Dodatkowe wyjaśnienia. Dla pielęgniarstwa niemal od zawsze cztery kluczowe dla tej dyscypliny pojęcia miały istotną wartość. Dlatego wymagały zdefiniowania i właściwego interpretowania zarówno dla celów teoretycznych, jak i praktycznego pielęgnowania. Są to:
• pielęgnowanie,
• pielęgniarka
• podmiot opieki,
• zdrowie.
O pierwszych, historycznych działaniach na rzecz wypełnienia treściami pojęcia zdrowia w pielęgniarstwie dowiadujemy się z zasad pielęgnowania, sformułowali1 jeszcze przez K Nightingale. Stąd łatwo jest obronić tezę, że pielęgniarstwo °d samego początku, niemal od zawsze, zorientowane było na zdrowie człowieka, na Pielęgnowanie zdrowia (Poznańska, Płaszcwska-Żywko, 2001).
^apamiętąj. F. Nightingale przyjęła, że:
• wiedza pielęgniarska pozwala zrozumieć funkcjonowanie zdrowego organizmu, uwarunkow'ania występowania chorób itp.,
• pielęgnowanie ukierunkowane jest na człowieka (a nie chorobę), rozumianego jako jednostka psychofizyczna (a nie tylko biologiczna),
29