pkm osinski62

2 Polac/cnu elementów mmryn

największa silu rozrywająca, a jeżeli Jest (o złącze z nakładkami, to przekrój przechodzący przez rząd nitowy leżący najbliżej środku złącza, gdyż w tym przekroju nakładki obciążone są najbardziej. Przekrój elementu osłabiony otworami na rtiły

(2,36);

A'_k = A — ndg,

gdzie A — przekrój całkowity obliczanego elementu, n — liczba nitów w rzędzie.

W długich szwach bierze się pod uwagę przekrój blachy na długości jednej podziałki r

A, = A — ndg = tg — ndg = g(t — nd).

(137)

gdzie k, — dopuszczalne naprężenie rozrywające dla materiału łączonych elementów.

Odległość nitów od brzegu blachy e powinna być tak duża, aby materiał znajdujący się między otworami a krawędzią blachy nie został wyrwany. Warunek ten spełnia odległość

(2J9)

cml d.

Siwy nilowe mocno-s2czelne. Szwy mocno-szczelnc stosowane są w naczyniąęl ciśnieniowych. W połączeniach nitowych wymagających szczelności stosuje się doszczelnianie szwu. W tym celu krawędzie blach ścina się uprzednio pod kątem około IV (pochylenie 1:4). Doszczelnienie odbywa się przez dobijanie krawędzi blach, a czasami również łbów nitów, narzędziem zwanym doszczelniakiem, U pomocą młotków ręcznych lub mechanicznych (rys. 2.32),

Ryt. 232- Doszczelnianie szwu nitowego

Współcześnie jednak zbiorniki ciśnieniowe wykonywane są jako spawane, w związku z czym nie są tu przedstawione metody ich budowy i obliczania

2.2. Połączenia rozłączne

Do połączeń rozłącznych zalicza się połączenia śrubowe i gwintowe oraz kształtowe. Do tej grupy połączeń zaliczyć można także połączenia wtłaczane.

2.2.1. Połączenia śrubowe i gwintowe

Półączeniem śrubowym nazywa się połączenie wykonane za pośrednictwem elementów łączących, tj. śrub {połączenie pośrednie). Połączenie bezpośrednie gwintowe otrzymuje się wkręcając element z gwintem zewnętrznym w element z gwintem wewnętrznym.

Gwint uzyskuje się przez wykonanie na walcowej lub stożkowej powierzchni elementu jednego lub kilku śrubowych rowków (bruzd), o określonym kształcie (przekroju i skoku). Linię śrubową walcową otizymuje się przez nawijanie na walcu o średnicy D, równi pochyłej o podstawie nD i wysokości równej skokowi linii śrubowej h (rys. 2.33). W zależności od kierunku nawinięcia rozróżnia się gwinty o prawym lub lewym skręcie. Kąt pochylenia linii śrubowej y można określić ze wzoru

w - W' I    m

Rys. 2.33. Powstawanie Unii Śrubowej w wyniku nawinięcia równi pochyłej na walec

W zależności od tego, czy gwint jest wykonany na zewnętrznej powierzchni, czy w otworze, rozróżnia się gwinty zewnętrzne i wewnętrzne, W zależności od atysą rozróżnia się gwinty trójkątne, trapezowe, symetryczne i niesymetryczne, prostokątne lub kołowe (rys. 2.34).