1
134
I Powerom elementów maszyn
Ry*. 247. Przykłady jzląra gwintowych o równomiernym rozkładzie nacisków
jest spełniony, gdy spełnione są następujące zależności:
_ %d} i . ,
F = . ■ k, ^ Piopt Ąft
skąd po przekształceniu
(USI
Fśpaor—nd,tą,
gdzie zł, — powierzchnia ulegająca naciskom na jednym zwoju, li — wysokok nakrętki, h, — podżiałka zarysu gwintu, i — liczba zwoi (/ = h/h,).
Z nierówności (Ł55) można obliczyć wysokość nakrętki
PĄfjfrt f$P
Ponieważ dla gwintu metrycznego
Więc
(23
Dla stalowej śruby i nakrętki można przyjąć krlpt0„ % 2,5, wówczas
h £ 0,67 d.
W śrubach zlącznych normalne nakrętki mają wysokość równą 0,8 d, w z czym warunek większej wytrzymałości na docisk niż na rozerwanie rdzenia 4$! jest pełniony.
W połączeniach gwintowych ruchowych obliczenie nakrętki przeprowadza się w podobny sposób, przyjmując mniejsze naciski dopuszczalne: dla nakrętki żeliwnej 2+7 N/mm2, a dla brązowej 5+15 N/mm1,
Podobnie można obliczyć wysokość nakrętki z warunku wytrzymałości na ścinanie gwintu i rozrywania śruby
(2.58)
skąd
(2-59)
gdzie h' — grubość gwintu u podstawy.
Ponieważ w gwincie metrycznym zachodzą zależności
hjh » 1,1, d, « OM
więc
(2.60)
Wytrzymałość połączeń śrubowych. Rozróżnia się cztery przypadki obciążenia połączeń śrubowych:
1. Śruba obciążona jest Jedynie silą osiową Q (np. hak wciągarki, rys. 2.48). Rdzeń śruby oblicza się na rozrywanie
Naprężenie dopuszczalne
gdzie **, = 2 + 2,3 dla obciążeń statycznych. Dla obciążeń zmiennych (w rozpatrywanym przypadku tętniących), naprężenie dopuszczalne
gdzie współczynnik bezpieczeństwa x, = 2,5+4.
2. Śruba bez naciągu wstępnego obciążona silą osiową oraz momentem skręcającym M, (np. śruba podnośnikowa, rys. 2.49). W lym przypadku rdzeń śruby narażony jest na rozciąganie lub ściskanie oraz skręcanie. Naprężenie rozciągające
F