pkm osinski68

1

134

I Powerom elementów maszyn

Ry*. 247. Przykłady jzląra gwintowych o równomiernym rozkładzie nacisków

jest spełniony, gdy spełnione są następujące zależności:

_ %d} i . ,

F = . ■ k, ^ Piopt Ąft

skąd po przekształceniu

(USI

Fśp_aor—nd,t_ą,

Wm

gdzie zł, — powierzchnia ulegająca naciskom na jednym zwoju, li — wysokok nakrętki, h, — podżiałka zarysu gwintu, i — liczba zwoi (/ = h/h,).

Z nierówności (Ł55) można obliczyć wysokość nakrętki

h^MhiL.

PĄfjfrt f$P

Ponieważ dla gwintu metrycznego

djd,* 038, hjt_p * 1,54,    d, « 0,8 d,

Więc

(23

-*-0,27d.

Dla stalowej śruby i nakrętki można przyjąć k_rlpt₀„ % 2,5, wówczas

h £ 0,67 d.

W śrubach zlącznych normalne nakrętki mają wysokość równą 0,8 d, w z czym warunek większej wytrzymałości na docisk niż na rozerwanie rdzenia 4$! jest pełniony.

W połączeniach gwintowych ruchowych obliczenie nakrętki przeprowadza się w podobny sposób, przyjmując mniejsze naciski dopuszczalne: dla nakrętki żeliwnej 2+7 N/mm², a dla brązowej 5+15 N/mm¹,

Podobnie można obliczyć wysokość nakrętki z warunku wytrzymałości na ścinanie gwintu i rozrywania śruby

(2.58)

skąd

(2-59)

gdzie h' — grubość gwintu u podstawy.

Ponieważ w gwincie metrycznym zachodzą zależności

hjh » 1,1, d, « OM

więc

h > 4^0,22«/.

k.

(2.60)

Wytrzymałość połączeń śrubowych. Rozróżnia się cztery przypadki obciążenia połączeń śrubowych:

1. Śruba obciążona jest Jedynie silą osiową Q (np. hak wciągarki, rys. 2.48). Rdzeń śruby oblicza się na rozrywanie

Naprężenie dopuszczalne

gdzie **, = 2 + 2,3 dla obciążeń statycznych. Dla obciążeń zmiennych (w rozpatrywanym przypadku tętniących), naprężenie dopuszczalne

(2*2)

gdzie współczynnik bezpieczeństwa x, = 2,5+4.

2. Śruba bez naciągu wstępnego obciążona silą osiową oraz momentem skręcającym M, (np. śruba podnośnikowa, rys. 2.49). W lym przypadku rdzeń śruby narażony jest na rozciąganie lub ściskanie oraz skręcanie. Naprężenie rozciągające

F