pkm osinski
46

290 5. Przekładnie

Tablica 5.10. Wzory do wyznaczania sil osiowych i promieniowych w zazębieniu kół stołkowych o tubach skośnych i kołowych

Koto czynno Kierunek linii zęba i kierunek obrotów	Siła osiowa i promieniowa
Zgodne	koło czynne ik 1 F, =-(tgo. sind-4- łin//„ cos 5) COS/i. koło bierne m F, =-(tga-sind—sin/J-cosó) co%Pm
Niezgodne	koło czynne F, F. •-(ig«_ sin S—zin /t_ cos 8) cos/J. koło bierne F. =--—(tgz. sin fi+sin flm cosó) co*/?.
Zgodne	koło czynne F, F, =-(tg j.cosd—sin//,. sin<t) ooijł. koło bierne F, , ^1 i* L. . B F. =-(Iga. cosó+sin/L. sin 4) oos
Niezgodne	koło czynne M - F =-— (tga.cosd -t-»in/? _sin<5) OOt fim koło bierne ''M.. F, --(tga»co«ó—sind-sinó) Cotpm

w stronę jego podstawy, a znak minus oznacza, że siła osiowa działa przeciwnie, czyli w stronę wierzchołka Stożka.

Sytuacja taka, kiedy pod działaniem ujemnej siły osiowej jedno koło jeu dociskane do drugiego, może przy niewystarczającej sztywności lożyskowań doprowadzić do zaklinowania przekładni. W celu uniknięcia powstawania ujemnych sil wzdłużnych lub przynajmniej sprowadzenia ich wpływu do minimum, należy w przekładniach redukujących stosować zębniki o kierunku linii zęba zgodnym z kierunkiem ich obrotu. W takim przypadku ujemna składowa osiowa pnj przełożeniach u ź 1.6 nie występuje, a przy u < 1,6 oddziałuje na koło, które I reguły ma bardziej sztywne łożyskowanie niż zębnik.

5.2.3. Wytrzymałość kół zębatych stożkowych

Wyznaczanie wartości rzeczywistych naprężeń w zazębieniu kół stożkowych oraz icb analiza są jeszcze bardziej złożone niż dla kół walcowych. Aby uprościć zagadnienie oraz dostosować do praktycznych obliczeń konstrukcyjnych z wyko-optantem znanych metod obliczeń kół walcowych, przekładnię stożkową zastępuje sę równoważ.ną w przybliżeniu pod względem wytrzymałościowym przekładnią walcową.

Kształt i wymiary zębów kół przekładni walcowej zastępczej odpowiadają kntultowt i wymiarom zębów kół przekładni stożkowej w przekroju stożkami dopełniającymi średnimi. Oznacza to. źe promienie okręgów tocznych kół walcowej przekładni zastępczej są równe tworzącym tocznych stożków dopełniających kół stożkowych, odpowiadającym średniej długości tworzącej stożków tocznych (rjs. 551).

Kąt zarysu koła zastępczego jest równy kątowi zarysu normalnego Czołowy kąt zarysu oblicza się z zależności

■M-ęm ■ -    - ^(yt*»

W kołach stożkowych o zębuch skośnych lub krzywoliniowych kąt pochylenia [mii zębów walcowych kół zastępczych jest równy katowi pochyłemu zębów im ^,rcdnicj długości tworzącej stożków tocznych